Defterinize Doğada Yaşadıklarınızla İlgili Bir Anınızı Kısaca Yazınız

 

Defterinize Doğada Yaşadıklarınızla İlgili Bir Anınızı Kısaca Yazınız

 

Hafta sonu geldiği için bugün pikniğe gidecektik. Kayseri’nin Yahyalı İlçesi’nde olan ve dünyaca ünlü Kapuzbaşı Şelalelerine gezmeye gidecektik. Çok övüyorlardı  burayı harika bir yermiş. Hemen günler öncesinden hazırlandık ve nihayet o gün geldi. Niğde’den Kayseri’ye doğru yola çıktık ve babam, annem, ablam ve kardeşlerimle  harika bir yolculuk başlamıştı. Kapuzbaşı Şelelasi'nin yolları çok virajlıydı ve çok dikkat etmek gerekiyordu. Onun için babam arabayı yavaş ve dikkatli kullanıyordu. Buralarda zamanında çok kaza olmuş, çok sayıda insan bu kazadan dolayı ölmüş kimileri de yaralanmıştı. Yolda giderken bir anda yerde kanlar içinde yatan bir köpek gördük. Az önce önümüzden giden araba yanlışlıkla karşısına çıkan bu köpeğe çarpıp kaçmıştı. Çok acımasızdı insanlar. Çarptın bari neden o köpeğe yardım etmiyorsun. Babam arabayı   bir kenara çekti ve durdurdu. Bizi oradan uzaklaştırıp köpeği bir battaniye ile eline aldı.

 

Ne yazık ki köpek ölmüştü ve babam bu canlıyı burada böyle bırakmanın insani duygular taşıyan bir kimseye yakışmadığını söyledi. Arabanın bagajından aldığı kürekle az ileriye gitti ve o köpek için küçük bir mezar yaptı. Çok üzülmüştük ama o zavallı canlıyı en azından ölüsünde yalnız bırakmamıştık. Daha sonra arabaya binip tekrar yola koyulduk ama hepimizin morali bozulmuştu ve çok üzülmüştük. Sonra yola devam ettik ve Kapuzbaşı Şelalaleri'ne vardık. Şelale o kadar muhteşemdi. Dağların arasından sular akıyor ve billur gibi suların damlaları yüzüme sıçrıyordu ve bu harika bir duyguydu. Serinlemiştim mis gibi. Suyun içine girdim ve su buz gibiydi ama fazla ilerleyemedim. Ayaklarım buz kesmişti. Annem bana bakıp tebessüm ediyor ve çık çok soğuk İlayda dedi. Ben de tamam anneciğim buz gibi dedim ve gülmeye başladık. Sudan çıktım. Çünkü ayağın  oradaki bir taşa takılsa hızla alıp giderdi o coşkun sular seni. Bunun için çok dikkatli oldum. Az önceki köpeğin acısını az da olsa dindirmişti  bu  muhteşem yer.

 

 Daha sonra ailemle birlikte gezmeye koyulduk. Oradaki köylüler bize incir ve nar ikram ettiler. Adana’ya yakın olduğu için burada da incir ve nar yetişiyormuş. Çok şaşırdım ama meyveleri bir güzel yedim. Daha sonra ailemle balık yedik, gezdik, tozduk ve çok yorucu bir gün geçirdik. Sonra orada bir pansiyonda geceledik ve sabaha doğru  Niğde’ye yol aldık. Yoldan geçerken o zavallı köpeğin mezarını da gördük ve içimden seni hiç unutmayacağım güzel köpek dedim. Doğa ile harika bir gün geçmişti ama köpeği daima hatırlayacaktım.