“Bir Yanda Mutluluk Ve Refah İçindeki Çocuklar, Diğer Yanda İse Afrika Çocukları Vardı.” Bu Söz İle İlgili Kompozisyon Yazınız.
Kıtlık, günümüz dünya sorunlarının en önemlilerinden biridir. Her ne kadar çoğumuz bunu yaşamıyor ve görmüyorsak da bunu yaşayan onca Afrika ülkesi, onca masum ve aç çocuklarımız vardır. Dünya nüfusunun bir çoğu açlık sınırında bir çoğu da ne acı ki açlıktan hayata veda ediyor. Afrika’da yeteri kadar iyi beslenemeyen annelerin çocukları da yetersiz bir kilo ile dünyaya gelmektedir. Daha ana karnında başlıyor açlık, yaşam mücadelesi ve sefalet. Orada evler sağlam değil, su kaynakları yok, bizim evlerimizdeki gibi çeşmeler yok, doğalgaz yok, tüp yok.
İnsanoğlunun yaşam mücadelesi ile başlıyor orada her zorluk. Okul yok,
çocuklar okula gitmek için kilometrelerce yol yürüyor, servis aracı falan da
yok hani. Annelerin çocuklarına beslenme koyacak, yapacak hiçbir şeyi yok evde.
Oynayacakları tek bir topları bile yok. Belki topun ne olduğunu bile bilmeyen,
topun neye benzediğini bile bilmeyen çocuklar var orada. gözü yaşlı, günahsız
çocuklar.
Beş yaşın altındaki çocukların yarısı açlık sebebi ile ölmektedir dünya
genelinde. Yeterli ve dengeli beslenmeden yoksun kalan bu çocuklarımızın bir
kısmı vefat ederken, bir kısmı da yarı
aç yarı tok olduğu için çeşitli sağlık problemleri ile karşı karşıya
kalmaktadır. Gelişimsel bozukluklar, beyin gelişimlerinin eksik olması, vücut
gelişimlerinin eksik olması ..vb gibi. Tüberküloz, sıtma, AIDS nedeni ile ölen binlerce çocuk…. Dünya
nüfusuna yetecek kadar gıda varken ne yazık ki israf yüzünden buradaki çocuklar,
açlık ile mücadele ediyor. Bizler çocuklarımıza zorla yemek yedirirken oradaki
masum yavrucaklar ise bir tek ekmek kırıntısını bile bulamıyorlar.
Bizim karnımız çok yemekten şişerken, onların karnı ise açlıktan şişmektedir. Onların göz ardı edilmesi, israfın dünyaya egemen olması ne insanlığa sığar ne Müslümanlığa. Bir yanda rahat ve mutlu yaşayan çocuklar. Aileleri yanında , her türlü istekleri ve ihtiyaçları gideriliyor üstüne bir de her şeyi de beğenmiyor çocuklarımız. Buldukları ile yetinmeyip daha fazlasını istiyorlar. Ya öbür taraftaki çocuklar ne olacak. Onlar insan değil mi? Onların da hakkı değil mi insanca yaşamak? Onların da hakkı vardır elbette.
Çocukça yaşamak, aç kalmadan; eğitimini
tamamlayabilmek geri kalmadan ve insanca yaşamak diğerlerinden farkı olmadan.
Bunu sağlamak çok zor değildir bence. Geçen gün internetten izlediğim bir
videoda gözlerim yaşardı. Biz ne için
yaşıyoruz diye sorguladım kendimi? Gönüllü, kahraman doktorlarımızdan biri
Afrika’ya gıda götürmüş ve oradaki susuzluktan ölen bir çocuğa su içiriyordu
videoda.
Çocuğun o masum gözlerini, o
yalvarır bakışlarını görmeliydiniz arkadaşlar. Gözleri ile teşekkür ediyordu
doktora, doktor dayanamayarak ağladı. O çocuk ise suyu kana kana içti. Su yok,
ekmek yok oralarda. Biz ise yetinmeyi bilmeyen insanlara dönüştük. Komşusu aç
iken tok yatan bizden değildir diyen bir Peygamber’in ümmetiyiz ama ne yazık ki
söz konusu israf olunca bu durumu hiç önemsemiyoruz. Gelin birlik olalım, kol
kola verelim ve dünya çocuklarının ,çocukluğunu yaşaması için, aç kalmaması
için israfa karşı gelelim ve oraya yardımlar gönderelim, insanlığa yakışır,
insanca yaşamak olsun tek dileğimiz.