Milli Mücadele Döneminde Yaşamış Olsaydınız Ordumuza Nasıl Yardım Ederdiniz etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
Milli Mücadele Döneminde Yaşamış Olsaydınız Ordumuza Nasıl Yardım Ederdiniz etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster

Milli Mücadele Döneminde Yaşamış Olsaydınız Ordumuza Nasıl Yardım Ederdiniz?

 

Milli Mücadele Döneminde Yaşamış Olsaydınız Ordumuza Nasıl Yardım Ederdiniz?


Milli Mücadele yıllarında Anadolu halkı bir yoksulluk ve sefalet ile karşı karşıya kalmıştı. Milletimizin vatansever kadınları erkeğinin her daim yanında durmuş ve askerlerine ellerinden gelen her türlü fedakarlığı göstermiştir.

 

Sevgili öğretmenim, değerli sınıf arkadaşlarım,

 

Milli Mücadele döneminde yaşamış olsaydım ordumuza annemin yaptığı sıcak ekmeklerden götürürdüm, büyük kaplarda tarhana çorbası götürürdüm. Annemin asker ağabeylerim için kendi elleri ile ördüğü çoraplardan, kazaklardan, havlulardan ve daha bir çok şey götürürdüm. Ordumuzdaki askerler benden bir şey talep ettiği zaman hemen yerine getirmeye çalışırdım. Ordumuza evimizde kalan son silahları teslim ederdim ve onların daha güçlü olması için Yüce Allah'a dua ederdim. Yani sadece silah ile, yiyecek ile değil ruhum ile onların yanlarında olurdum. Onlar için içten dualar eder ve onların muzaffer olması için Rabbimden merhamet isterdim, güç isterdim ve tüm gücümle ordumuzun yanında olurdum. Ön safhalarda savaşır, yeri geldiği zaman da seve seve şehit olurdum. Hiçbir şeyim olmasa bile sokaktaki taşlardan toplar düşman askerinin üzerine atardım. Çünkü onlar çoluk çocuk demeden, yaşlı, genç demeden bizi öldürmeye gelmiş cani ruhlu kimselerdir. Onun için de ben de onlara acımazdım ve ben de gaddar olurdum, korkusuz olurdum. İman gücümle savaşırdım. Mustafa Kemal'in emrettiği görevleri yerine getirmeye çalışırdım ve ona sımsıkı sarılır ve çok güvenirdim. Onun masmavi gözleri için, bu vatan için çok çalışırdım.

 

Kıymetli arkadaşlarım,

Askerlerimiz yorgun düştüğü zaman bu topraklarda ezan sesi dinmeyecek, sizler bizim umudumuzsunuz, canımızsınız ağabeylerim yılmak yok, yıkılmak yok, lütfen kanımızın son damlasına kadar savaşmaya devam edelim diye onlara moral verir, psikolojik destek sağlardım. Cephaneye mermi taşırdım. Korkuyu değil umudu güçlendirirdim. Vatana olan sevgimi savaşa katılarak gösterirdim. Milli Mücadeleyi sabırla, inançla, iman gücü ile, fedakarlıkla kazanır ve bu vatan topraklarının sadece bize ait olduğunu dünya ülkelerine  kanıtlardık. Bu konu hakkında anlatacaklarım bunlardır. Hepinize beni sevgi ve saygı ile dinlediğiniz için teşekkür ediyorum.