Telefonsuz, Televizyonsuz ve İnternetsiz Bir Gün Hayal Ediniz. Böyle Bir Günde Arkadaşlarınızla ve Ailenizle İlişkilerinizde Neler Değişirdi?
Günlük hayatımızda televizyon, telefon ve internet bizim bağımlı olduğumuz teknoloji ürünleri olduğu için günümüzün çoğunu bunlarla geçiriyoruz. Bunlarsız geçen zaman çok sıkıcı olmaya başladı ve insanlar teknoloji bağımlısı kimseler olmaya başladı. Çocukların elinde, yetişkinlerin elinde telefon saatlerce kullanılmaya başlandı. İnsanlar sosyal yaşamdan kopmaya ve kendi içine kapanmaya başladı. Telefonun olmadığı, internetin olmadığı bir günü hayal ettiğim zaman ilk olarak sıkılmaya ve her şeye çabuk sinirlenmeye başlardım.
Elimin alışkanlığı olan telefonum, kumandam elimde olmadığı zaman bir işe yaramadığı zaman sıkıntıdan patlardım. Bunlar olmadı diyerek de hayattan umudumu kesmezdim ve ailem ile güzel bir vakit geçirmek için elimden geleni yapardım. Ailem ile bir araya gelip yüz yüze sohbet ederdik. Annem yemek hazırlarken ona yardım eder ve hep birlikte sohbet ederek güzel anlar geçirirdik. Kitap okuma saati düzenlerdim ve herkes aynı anda başlayıp aynı anda bitirmek üzere bir saat kadar kitap okurdu ve birlikteliğin o muhteşem tadını doyasıya çıkarırdım.
Dışarıdaki insanların hayatını merak etmek yerine kendi hayatımıza yönelmiş olmanın, kendimizi keşfetmiş olmanın farkına varırdım ve aslında teknolojik ürünler olmadan da hayatın güzel ve anlamlı olacağını anlardım. Arkadaşlarımla dışarıya çıkıp bir lokantada bir araya gelir ve onlarla yemek yer, derslerden konuşurdum ve birlikte çok güzel bir vakit geçirmiş olurduk. Çevremizde yardıma muhtaç olan yaşlılara ailemizin yaptıkları yemeklerden götürür ve birliktelik duygusunun tadını çıkarırdım.
Güzel toplantılar
yaparak, kahkaha dolu anılarımız olurdu. Bir şeye bağlı olmadan da arkadaş
çevremiz ve ailemizin bize yetebilen en değerli kimseler olduğunun farkına
varırdım. Böylece arkadaşlarımla ve ailem ile ilişkilerim daha normal düzeye
gelirdi. Birbirimizle daha uzun sohbetler eder ve daha güzel bir iletişim dili
kurulurdu. Her şeye çabuk sinirlenme yerine karşılıklı anlayış, sevgi ve saygı
olurdu.