Cömertlik Konulu Hikaye Yazınız.
Bu yıl bir yaş daha büyümüş dördüncü sınıf öğrencisi olmuştum. Yeni okulum ve yeni arkadaşlarım olmuştu. Eski yaşadığım şehir olan Balıkesir’den Tokat’a taşınmak zorunda kalmıştık çünkü annem ve babam çeşitli nedenlerden dolayı ayrılmak zorunda kalmıştı. Bundan dolayı bizim velayetimizi de annem almış ve biz de annemin yaşadığı şehir olan Tokat’a gelmek ve burada yeni bir hayata başlamaya mecbur kalmıştık. Babam bizimle hiç ilgilenmediği için ayrılmıştı annem ondan. Canım annem elinde beş kuruşu olmadan ailesinin desteği ile bizi buraya getirmişti. Okullar da açıldığı için okul kıyafetlerimiz alınmamıştı. Komşumuz Erdem ve kardeşinin kıyafetleri ve kırtasiye ihtiyaçları alınmıştı. Okulun ilk gününde ben ve kardeşimin üzerinde ise normal kıyafetler vardı. Annem ve Erdem’in annesi bizi birlikte okula götürüp getirmeye başlamış ve hem iyi bir komşu hem de iyi bir arkadaş olmuşlardı. Okula doğru yürümeye başlamıştık. Nesrin Teyze bana ve kardeşime bakıp okul kıyafetleriniz alınmadı daha diye sorduğunda annem de ona sorunlarını anlatmıştı. Annemin böyle zor bir duruma düşmefsine çok üzülmüştüm ama Nesrin Teyze de çok merhametli ve anlayışlı bir insan olduğu için bu üzüntüm geçmişti.
Okula vardığımda yeni arkadaşlarım ile tanışmış, Erdem ise sıra arkadaşı olmuştum. Erdem bana dönüp seni çok sevdim Necati dedi. Ben de ona sevgimi ifade ettim ve sarıldım. Okul çıkışı annem bizi eve getirdi. Kardeşim Melis birinci sınıfa yeni başladığı için akşam olunca hemen uyumuştu. Biz is annem, dedemle oturup çay içmeye başlamıştık ki birden kapı zili çaldı. Annem kapıyı açtı. Evimize akşam saatlerinde gelen kişi komşumuz Nesrin Teyzeydi. Elinde kocaman bir çanta ve eşinin de elinde bir çok poşet vardı. Nesrin Teyze annemle kısa bir süre konuştuktan sonra annemle sarılarak ayrıldı. Eşi de onunla gitti. Onlar gider gitmez hemen poşetlere baktık ki o da ne. Poşetlerde bizim için alınmış okul kıyafetleri, kalemler, defterler, silgiler ve daha birçok şey vardı. Diğer bir poşetin içinde ise bir sürü gıda malzemesi vardı.
Nesrin Teyze’nin
bu insanlığı ve cömertliği ailece hepimizi duygulandırmış ve annemin gözünden
bir iki damla yaş gelmişti. Hemen ona sarıldım ve Nesrin Teyze’nin çok iyi bir
insan olduğunu ben de okuyunca ona çok hediyeler alacağım anne diyerek annemi
mutlu ettim. Çocuk olarak bizim kalbimizde çok önemli bir edinmişti Nesrin Teyze.
Nesrin Teyzeler olduğu sürece çocuklar hep mutlu olacak ve okul kıyafetlerinden
mahrum kalmayacaktı. Ne güzel bir erdemdi cömertlik ve ne güzel bir insandı
Nesrin Teyzem.