Emeğinizin Karşılığını Aldığınız Bir Anınızı Hatırlayınız. Neler Hissettiniz? Anlatınız

 

Emeğinizin Karşılığını Aldığınız Bir Anınızı Hatırlayınız. Neler Hissettiniz? Anlatınız

Emeğimin karşılığını aldığım bir anım küçüklük yıllarıma rastlar. Henüz sekiz yaşındaydım. Biz altı kardeş olduğumuz için kalabalık bir aileydik. Babamın ise tek geçim kaynağı elma bahçemizdi. Başka  hiçbir gelirimiz yoktu. Elmalar olduğu zaman yılda bir kere babamın eline para geçer ve o parayı yıl boyunca dengeli bir şekilde ailemiz için harcamaya çalışır ve elinden gelen her türlü fedakarlığı bizler için yapardı. Biz de babama bahçe işleri konusunda yardım ederdik.

 Bir sonbahar günü elma toplamaya gitmiştik. Hava çok rüzgarlı olduğu için küçük ve hafif yaralı elmalar rüzgarın da şiddeti ile yere dökülmüştü ve toplanacak çok sayıda elma vardı. Bu elmalar toplandığı zaman  yere dökülen elmaları satın alan fabrikalar vardı bizim orda. Oraya elmaları götürürdük ve onlar da bu elmalardan meyve suyu yaparlardı. Hemen işe başladık ve elmaları toplamaya başladık. Kardeşler olarak hepimiz arı gibi çalışıyordu. Kocaman bahçemizin tüm elmaları akşama kadar toplanmış ve yirmi kasa elma toplamıştık. Babam motorun arkasına attığı elmaları doğruca fabrikaya götürdü ve orada elmaları sattı. 

Daha sonra çarşıya uğradı ve oradan tavuk eti aldı, ekmek aldı, çikolatalı gofret aldı ve bizi eve getirdi. Eve geldiğimizde babam hepimize harçlık verdi ve bu sizin alın terinizin karşılığı çocuklar. Hak ettiniz bu parayı dedi. Elime geçen parama bakıp çok mutlu oldum ve kendi alın terimle kazandığım ilk para olduğu için çok duygulandım ve heyecandan sabaha kadar uyuyamadım. İnsanın kendi alın teri ile bir şey kazanması acayip güzel bir duyguydu.