Aşağıdaki
Metni Okuyunuz. Siz Metindeki Askerin Yerinde Olsaydınız Nasıl Davranırdınız?
(Yaradaki Bir Tutam Ot)
Fransızlar, Çanakkale Savaşı'nda
çok ağır kayıplar vermişlerdir. Kirte Savaşları’nda sağ kolunu kaybeden Fransız
subayı bir anısını şöyle anlatmaktadır.
“Biz Fransızlar, Türkler gibi mert
bir milletle savaştığımız için övünebiliriz. Şiddetli bir süngü savaşından
sonra savaş sahasında dolaşırken bir Türk askerinin kendi gömleğini yırtarak
bir Fransız askerinin yarasını sardığını gördüm. Tercümanımın aracılığıyla
sordum:
“Niçin öldürmek istediğin askere
yardım ediyorsun?”
Mecalsiz Türk askeri şu cevabı
verdi.
“Bu asker yaralanınca cebinden
yaşlı bir kadın resmi çıkardı… Herhalde resimdeki annesi olacaktı. Benim ise
kimsem yok. O kurtulsun, anasının yanına dönsün istedim.”
Bu asil davranış karşısında
gözyaşlarımı tutamadım. Bu sırada emir subayım, Türk askerinin yakasını
açtığında gördüğüm manzara karşısında yanaklarımdan sızan yaşlarımın dahi
donduğunu hissettim. Çünkü Türk askerinin göğsünde bizim askerden daha derin
bir süngü yarası vardı ve bu yaraya bir tutam ot tıkamıştı. Az sonra ikisi de
öldü.
Sorunun cevabı: Metnin bende uyandırdığı duygu ve düşünceler
şunlardır. Öncelikle çok duygulandım ve gözlerim doldu. Nasıl büyük bir geçmişe
sahip olduğumuzu düşünüyorum ve askerimizin gösterdiği asil davranış karşısında
ona minnet duyuyorum ve onu şükranla anıyorum. Allah askerimizin mekanını cennet
eylesin inşallah. Türk askerinin yerinde olsaydım ben de tıpkı o asil Türk
askeri gibi davranırdım ve yaralı olan bir kişiyi öldürmek istemezdim. Çünkü
zaten yaralı derdim ve bir de anasının fotoğrafı varsa o ana evlatsız kalmasın
isterdim ve yabancı askeri hayattan koparmazdım. Yani tıpkı ecdadımın asil ve şerefli askeri gibi davranmaya çalışırdım.
Kendi yaramı düşünmezdim bile. Çünkü yaram çok ağır olduğu için öleceğimi
bilirdim ve bari bu asker yaşasın da vatanına kavuşsun derdim. Duygu ve
düşüncelerim bu şekildedir.
0 Comments:
Yorum Gönder
Deneme