Kelebek Adlı
Şiiri Hikaye Ya Da Fabl Türünde Kendi Duygu ve Düşüncelerinizi De Katarak
Yeniden Yazınız.
Kelebek adlı şiir şu şekildedir:
KELEBEK
Yel estikçe uçuşan
Yapraklara benziyor.
Durmadan, yorulmadan
Daldan dala geziyor.
Kanatları ipektir,
Bozulur dokununca.
Sanki canlı çiçektir
Açar bahar olunca.
Üstündeki renkleri
Seyretmeğe doyamam.
Yapamaz böylesini
Benim diyen her ressam.
Ben onu çok severim,
Koşup tutmak isterim.
Fakat kaçar yaramaz,
Uçmadan yaşayamaz.
Kelebek şiiri ile ilgili yazdığım
hikaye şu şekildedir:
Onların Da
Canı Var
Ceren bugün arkadaşları bahçelerine
geleceği için, onlarla oyun oynayacaktı ve mutlu olacaktı. Hemen gidip bahçeyi
düzenledi ve oyun oynamaya hazır hale getirdi. O sırada küçük bir kelebek yes
estikçe uçuyor, yapraklara konuyor, durmadan geziyordu. Ceren kelebeğe bakınca
ne kadar da güzel bir kelebek dedi ve onun peşine takılıp kelebeği kovamalaya
başladı ama sadece kovalamak. Başka bir şey yapmak istemiyordu. Çünkü onun da
canı vardı , onu yakalayıp ona zarar vermemek istiyordu. Bu sırada arkadaşları
Ali, Mehmet ve Ahmet de bahçeye geldiler ve dört arkadaş oyun oynamaya başladılar. O sırada kelebek yine göründü ve
çocuklar hayretle kelebeğe baktılar ve ne kadar güzel bir kelebek, rengarenk, hiçbir
insan bunu bu şekilde yapamaz. Ona bu rengi Allah verdi deyip tebessüm ettiler. Kanatları ipek
gibi dedi Ahmet. Sakın dokunmayın , dokunursak onu incitiriz, bozarız renklerini dedi Ali. Hayranlıkla kelebeği
seyretmeye devam ettiler ve kendi oyunlarına bir türlü başlayamadılar. Daha
sonra oyun oynamaya başladı çocuklar.
Topraktan kelebek yaptılar, çocuk yaptılar, araba yaptılar vb. O sırada Minik
Kelebek onların yanına yaklaştı ve
Mehmet kelebeği yakaladı ve hemen oradaki cam kavanozunun içinekoydu.
Bunu gören Ceren hemen sinirlendi ve onu bırak lütfen Mehmet, lütfen ddiye
ağlamaya başaldı. Mehmet neden ki ne güzel işte bir kelebeğimiz oldu , onu eve
götürürüz, her gün sırasıyla birimizin evind ekalır dedi. Ceren ise bu yaptığın çok yanlış, onun da bir
canı var, onu da bekleyen annesi, kardeşi, babası var. Bıtak onu diye bağırmaya
başladı. Seni de böyle bir cam kavanoza kapatsalar, özgrülüğünden mahrum
bıraksalar ve canını düşünmeseler üzülmezmiydin dedi.Mehmet yaptığı yanlışın
farkına vardı ve kelebeği hemen oradan çıkarıp uçurdular. Kelebek uçarak oradan
uzaklaştı ve çocuklar onu çok sevdiler. Saedece oynamak için arkasından
koştular ve zaten o sıarada vakit geçmiş, akşam da olmuştu. Annelerinin sesleri
ile evlerine dağıldılar.
