Kelebek Adlı Şiiri Hikaye Ya Da Fabl Türünde Kendi Duygu ve Düşüncelerinizi De Katarak Yeniden Yazınız.

 

Kelebek Adlı Şiiri Hikaye Ya Da Fabl Türünde Kendi Duygu ve Düşüncelerinizi De Katarak Yeniden Yazınız.

Kelebek adlı şiir şu şekildedir:

KELEBEK

Yel estikçe uçuşan
Yapraklara benziyor.
Durmadan, yorulmadan
Daldan dala geziyor.

Kanatları ipektir,
Bozulur dokununca.
Sanki canlı çiçektir
Açar bahar olunca.

Üstündeki renkleri
Seyretmeğe doyamam.
Yapamaz böylesini
Benim diyen her ressam.

Ben onu çok severim,
Koşup tutmak isterim.
Fakat kaçar yaramaz,
Uçmadan yaşayamaz.

Kelebek şiiri ile ilgili yazdığım hikaye şu şekildedir:

 

Onların Da Canı Var

Ceren bugün arkadaşları bahçelerine geleceği için, onlarla oyun oynayacaktı ve mutlu olacaktı. Hemen gidip bahçeyi düzenledi ve oyun oynamaya hazır hale getirdi. O sırada küçük bir kelebek yes estikçe uçuyor, yapraklara konuyor, durmadan geziyordu. Ceren kelebeğe bakınca ne kadar da güzel bir kelebek dedi ve onun peşine takılıp kelebeği kovamalaya başladı ama sadece kovalamak. Başka bir şey yapmak istemiyordu. Çünkü onun da canı vardı , onu yakalayıp ona zarar vermemek istiyordu. Bu sırada arkadaşları Ali, Mehmet ve Ahmet de bahçeye geldiler ve dört arkadaş oyun oynamaya  başladılar. O sırada kelebek yine göründü ve çocuklar hayretle kelebeğe baktılar ve ne kadar güzel bir kelebek, rengarenk, hiçbir insan bunu bu şekilde yapamaz. Ona bu rengi Allah  verdi deyip tebessüm ettiler. Kanatları ipek gibi dedi Ahmet. Sakın dokunmayın , dokunursak onu incitiriz, bozarız   renklerini dedi Ali. Hayranlıkla kelebeği seyretmeye devam ettiler ve kendi oyunlarına bir türlü başlayamadılar. Daha sonra oyun oynamaya  başladı çocuklar. Topraktan kelebek yaptılar, çocuk yaptılar, araba yaptılar vb. O sırada Minik Kelebek onların yanına yaklaştı ve  Mehmet kelebeği yakaladı ve hemen oradaki cam kavanozunun içinekoydu. Bunu gören Ceren hemen sinirlendi ve onu bırak lütfen Mehmet, lütfen ddiye ağlamaya başaldı. Mehmet neden ki ne güzel işte bir kelebeğimiz oldu , onu eve götürürüz, her gün sırasıyla birimizin evind ekalır dedi.  Ceren ise bu yaptığın çok yanlış, onun da bir canı var, onu da bekleyen annesi, kardeşi, babası var. Bıtak onu diye bağırmaya başladı. Seni de böyle bir cam kavanoza kapatsalar, özgrülüğünden mahrum bıraksalar ve canını düşünmeseler üzülmezmiydin dedi.Mehmet yaptığı yanlışın farkına vardı ve kelebeği hemen oradan çıkarıp uçurdular. Kelebek uçarak oradan uzaklaştı ve çocuklar onu çok sevdiler. Saedece oynamak için arkasından koştular ve zaten o sıarada vakit geçmiş, akşam da olmuştu. Annelerinin sesleri ile evlerine dağıldılar.