Alemlere rahmet olarak gönderilen,
güvenilirliği ile , yaşadığı hayat ile ümmetine örnek olan büyük insan Hz.
Muhammed Mustafa efendimizdir. Peygamber Efendimiz her zaman tok gönüllü bir insan olmuş,
kendisi açken bir başkasının aç yatmasına asla gönlü razı olmamıştır. İnsan
nasıl ki kendi nefsini düşünüyorsa, kendi aile bireylerini düşünüyorsa bu
düşünceyi yardıma muhtaç olan komşusu için de düşünmelidir. Komşularımız bizim
en yakınlarımız, zor günlerde can yoldaşımız, elimiz, ayağımız kolumuzdur.
Onların çektiği en ufak bir maddi sıkıntıdan hemen haberdar olmalıyız ve onlara
elimizden geldiği kadar yardım etmeye çalışmalıyız.
Efendimiz bu sözü ile yardım
etmenin ne denli büyük bir erdem olduğuna değinmiştir. Ayrıca kendimizi aç olan
komşumuzun yerine koyarak empati kurma becerisine de sahip olmalıyız ve onun için de daha hassas ve daha insani bir
düşünce içinde olmalıyız. Yardımsever olmak, dayanışma içinde olmak, iş birliği
ile zor durumda olan komşularımızın halinden anlamak ve onlara yardım etmek en
büyük insanlık örneğidir. Komşusu açken tok yatan kişi insan kavramının içine
giremez. Komşusu aç olarak yatarken kendinin karnı şişen bir kimse iyi bir
Müslüman da olamaz. Müslüman din kardeşinin halinden anlayan, onun zor gününde
yardım eden kimse olmalıdır aynı zamanda. İ
İslam dini öyle güzel, öyle muhteşem
bir dindir ki onu iyi anlayan, onu iyi araştıran bir Müslüman da dininin gereklerine göre hareket
eder ve komşusu açken tok yatmaz ve hemen komşusu için harekete geçer ve onun
için elinden gelen her türlü fedakarlığı yapar. Böyle olunca da Müslümanlar
arasındaki sevgi ve muhabbet de çoğalır ve başka ülkelere de örnek insanlar
olunur. Efendimizin bu anlamlı sözünden
yardımseverlik, empati kurma, dayanışma içinde olma gibi değerler ön
plana çıkmaktadır. Unutmayalım ki komşularımızın bizim üzerimizde hakkı vardır, bizim de komşularımızın üzerinde hakkımız vardır. Onun için kim bir zora düşerse ona yardım etmeli ve bu yardımlaşma da her zaman devam etmelidir.
