“Mükemmel Değil, Merhametli Çocuklar Yetiştirin. Karıncaları Ezmeyen, Ağaç Dallarını Kırmayan, Çiçekleri Ezip Geçmeyen, Sevgiyi Hissetmeyi ve Hissettirmeyi Bilen Çocuklar.” ( Doğan Cüceloğlu) Sözü İle İlgili Kompozisyon Yazınız.

 “Mükemmel Değil, Merhametli Çocuklar Yetiştirin. Karıncaları Ezmeyen, Ağaç Dallarını Kırmayan, Çiçekleri Ezip Geçmeyen, Sevgiyi Hissetmeyi ve Hissettirmeyi Bilen Çocuklar.” ( Doğan Cüceloğlu) Sözü İle İlgili Kompozisyon Yazınız.

 

 Yakın bir zamanda aramızdan ayrılan Sevgili Doğan Cüceloğlu yazdığı kitaplar ile, verdiği konferanslar ve söyleşiler ile  insanlara, insan olmanın ne denli önemli olduğunu anlatmıştır. İnsanın sevgiye, şefkate ve anlaşılmaya ihtiyacı vardır. Ön yargılı olmadan, kaba ve intikam hırsı ile hareket etmeden sadece insan olarak yaşam sürmenin erdemli  bir hareket olduğunu söylemiştir. İnsanların en önemli dönemlerinin çocukluk dönemi olduğuna da dikkat çekmiştir yazdığı eserlerinde. “Savaşçı, İnsan İnsana, Mış Gibi Yaşamlar, İletişim Donanımları, Geliştiren Anne ve Baba vb gibi çok sayıda yazdığı eserler topluma ışık tutmuş , bu eserleri okuyan çoğu bireylerde  yazarımızın eserlerini çok beğendiklerini ifade etmişlerdir.

 Özellikle de Geliştiren Anne ve Baba adlı eserinde çocuklar ile ilgili konulara değinmiştir.  Çocuklar bir toplumun geleceğidir, aydınlığıdır ve en önemli değerleridir. Onları koşulsuz sevmeliyiz, bir hata yaptıkları zaman  onları suçlayıcı bir dille yargılamamalı, şefkat ve merhameti içimizde her zaman barındırmalıyız demiştir. Mükemmel çocuk yetiştirmek değildir asıl konu. Duygusu olan, yeri geldiği zaman ağlayabilen, yeri geldiği zaman mutlu olabilen çocuklar olmalıdır. Çocuklar çocukluğunu yaşayamadığı zaman içlerindeki o eksiklik ömür boyu gitmeyecektir. Onun için çocukların çocukluğunu yaşaması gerekir. Burada da en önemli sorumluluk anne ve babalara düşer.

Anne ve babalar çocuklarını yetiştirirken onlara örnek birey olmalıdırlar. Hiç kimse mükemmel olamaz. Mükemmel olsaydık zaten hatalarımızdan ders çıkarma gibi güzel bir şeyin de farkına varmamış olurduk. Mükemmel çocuklar değil sevgi dolu, merhametli çocuklar yetiştirmeliyiz. Başkası ile empati kurabilen, ince duygulara sahip olabilen, düşünceli olan, yerdeki karıncayı ezmeyen ve içinde insan ve hayvan sevgisi olan çocuklar bırakmalıyız yarınlarımıza. Bugünün çocukları geleceğin iş adamları, avukatları, çiftçileri, terzisi,  sporcusu vb olacaktır.

Çocuklar büyüdükleri zaman da insan olarak kalmayı başarabilen, yeri geldiği zaman duygusal olan, yeri geldiği zaman mantığını hareket ettiren yetişkinler olacaktır. İletişim becerileri geliştiren bu çocuklar geleceğin aydınları, geleceğin insanları olacaktır. Çevresindeki her şeye sevgi duyan, çiçekleri ezmeyen, sevgiyi yüreğinde hisseden ve bunu karşı tarafa geçirebilen çocuklar yetiştirilmelidir. Böyle olduğu zaman sağlıklı nesiller ve sağlıklı bireyler ortaya çıkacak. İnsanların ruh hali sevgi, mutluluk ve huzur ile dolu olacaktır o zaman.