Atatürk’ün Çocuk Sevgisi İle İlgili Konuşma

 

Atatürk’ün Çocuk Sevgisi İle İlgili Konuşma

Mustafa Kemal Atatürk hayatı boyunca sevdiği kişilere çocuk diye seslenirmiş. Çünkü o çocukları çok sever, onlara çok değer verirmiş. Çünkü onun yaşamında çocuk  sevgi, masumluk, doğallık demekmiş.

Sevgili öğretmenim, değerli arkadaşlarım.

Çocuk sevgisi insan sevgisi için ihtiyaçtır. Çocuklar geleceğin güvencesi, hayatın neşesidir. Bizleri güldüren, eğlendiren, yeri geldiği zaman düşündüren küçük ama büyük bir düşünce gücüne sahip değerlerdir. Mustafa kemal Atatürk de milletinin her bir çocuğunu çok sever ve onlara sevgisini her fırsatta dile getirir ve gösterirdi. İçinde çocuk sevgisi olmasa 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı diye bir bayram aklına hiç gelir miydi? Elbette gelmezdi. Çünkü o çocukları geleceğin aydınları, geleceğin mirasçıları olarak görmüşlerdir. Onların güzel ahlaklı olmasını, iyi eğitim almasını ve ileriki yaşamında mutlu olmalarını istemiştir.

 

Sevgili öğretmenim!

Mustafa Kemal Atatürk’ün bir çocuğu olmamıştır ama içindeki çocuk boşluğunu evlatlık çocuklar alarak, onları okutarak dindirmeye çalışmıştır. Onun çocuk sevgisi ile ilgili küçük bir anısını anlatacağım. Bir gün  Mustafa Kemal Ülkü adındaki evlatlık çocuğunu kucağına almış oturuyordu. Çocukla şakalaşmaya başladılar. Çocuk kahkahalar atarak Mustafa Kemal’in saçlarını çekiyor, burnuna yapışıyor, minicik elleri ile Atatürk’e tokatlar atıyordu. Atatürk de onun gibi çocukça tavırlar sergiliyor, gülüyor, başını yalandan korumaya çalışıyordu. Atatürk bir ara yanındaki Hasan Rıza Soyak'a  dönerek: “Çocukluk ne güzel şey… Çocuklar ne tatlı yaratıklar değil mi? En çok hoşuma giden halleri nedir bilir misin? Riyakârlık bilmemeleri, bütün istek ve arzularını içlerinden geldiği gibi açıklamalardır.

İşte Atatürk’ün çocuk sevgisi bu kadar güzel ve anlamlıydı. O çocukları her zaman sevmiştir ve her zaman onları çok ama çok değerli kılmış, bunu yaptıkları ile de kanıtlamıştır zaten. Beni dinlediğiniz için hepinize teşekkür ediyorum.