Ağaç, Toprak, Yurt Kelimeleri İle İlgili Hikaye

 

Ağaç, Toprak, Yurt Kelimeleri İle İlgili Hikaye

 Yaz tatiline girmeden okulca piknik düzenledik ve uzun süre bir arada olmayacağımız için hemen işe başladık. Bu hafta sonu okuldaki öğretmenlerimiz ile birlikte  ormana pikniğe gittik. Hepimiz aramızda para toplamıştık ve ormanın insanlara ayrılan yerinde piknik yapmaya başladık. Önceden alınmış, tavuk, köfte ve sucuklar mangalda cızır cızır pişmeye başladı. O sırada ben ve arkadaşlarım top ile pas oynamaya başladık. Bir grup arkadaşımız da ormanda yürüyüşe çıkmıştı. Yemek hazır olduğu vakit öğretmen hepimizi çağırdı. 

Biz de yemeğe oturduk ve herkes eline ekmek arası köftesini, sucuğunu alarak keyifli bir şekilde yemeye başladı. Hem yemeğimizi yiyor hem de konuşuyorduk. Okul Müdürümüz Sabahattin Öğretmen hepimize döndü ve şunu söyledi: Bakın çocuklar bu yurt kolay kazanılmadı, bugün bu ormanda özgürce nefes alabiliyor ve pikniğimizi yapabiliyorsak, bu çam ağaçlarının güzel kokusunu içimize çekebiliyorsak bunu bu yurt için hayatını kaybetmiş kahramanlarımıza borçluyuz dedi. O hafta yine şehidimiz olmuştu ve ülke olarak çok üzülmüştük. Onlar bu vatanı korumak için canlarını feda etmiş sayısız kahramanlardı. Bu topraklar için şehit düşmüş nice kahramanlarımızı andık piknikte. 

Ormanlarımıza, ana yurdumuza, toprağımıza sahip çıkacağız diye kendi kendimize söz verdik. Çok duygulanmıştık, hepimiz dalıp gitmiştik ki öğretmenimiz hadi bakalım üzülmeyelim bu vatan için çok çalışırsak, her alanda ülkemiz geliştirip güçlü bir devlet olursak kimse bizi ayıramaz, kimse bize saldıramaz dedi. Hepimiz silkindik ve kendimize  geldik.  Öğretmenin anlattıkları karşısında ağlayan kız arkadaşlarımız olmuştu. Daha sonra kaldığımız yerden yemeye, içmeye, eğlenmeye devam ettik.

 Akşama kadar ormanda temiz hava aldık. temiz kaynak suyunu kana kana içtik. Bu arada getirdiğimiz küçük çam fidanlarını ormana diktik ve farklı ağaçlar da diktik. Diktiğimiz çam ağaçlarının toprağını da kürekle yumuşacık hale getirdik. Çok yorulmuştuk. Hem eğlenmek hem çalışma günü, hem de duygulanma anı olmuştu. Birçok duyguyu bir arada yaşadık. Sanırım insan olmak böyle bir şeydi. Akşam olunca da arabalara doluşup öğretmenler tarafından evlerimize bırakıldık.