Gökyüzünü Seyretmeyi
Sever Misiniz? Açıklayınız.
Gökyüzüne bakınca özgür olduğumu hissederim ve gökyüzünün maviliğine kapılır giderim. Gökyüzünü izlemeyi severim. Çünkü bana özgürlüğümü hatırlatır onu seyretmek. Gündüz havadaki bulutları seyrederim, bulutların yavaş yavaş hareket ediyor olmasını izlerim ve bunu beni hem heyecanlandırır hem de çok mutlu eder. Gökyüzünün mavi rengi ise bana ayrı bir mutluluk katar.
Akşam olunca da evimizin balkonuna çıkar ve gökyüzündeki yıldızları
seyretmeye başlarım. Bazen bir yıldız kayar ve heyecanlanırım ve hemen bir
dilek tutarım. Akşam olunca ayın dünyadan farklı evrelerine şahit olurum. Ay
bazen hilal şeklini alır, bazen dolunay bazen de değişik şekiller alır ve o
farklı şekilleri hayranlık içinde izlerim. Gökyüzünde uçan kuşları seyretmek
de ayrı bir güzel olur. Kısacası gökyüzünü seyretmeyi çok severim ve özgür
olduğum için, gökyüzünü seyredebildiğim için kendimi çok şanslı hissederim.
Ahmet Hamdi Tanpınar’ın gökyüzü ile ilgili şu şiirini de çok severim:
MAVİ, MAVİYDİ GÖKYÜZÜ
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Işıkla yağmur beraber,
Bir türkü ki gamlı, uzun,
Ve sen gülünce açan güller,
Beyaz, beyazdı bulutlar,
Gölgeler buğulu, derin;
Ah o hiç dinmeyen rüzgâr
Ve uykusu çiçeklerin.
Mor aydınlıkta bir çınar
Veya kestane dibinde;
Mahmur süzülen bakışlar
İkindi saatlerinde...
Birden gülümseyen yüzün
Sabahların aynasında
Ve beni çıldırtan hüzün
İki bakış arasında.
0 Comments:
Yorum Gönder
Deneme