Gökyüzünü Seyretmeyi Sever Misiniz? Açıklayınız.

 

Gökyüzünü Seyretmeyi Sever Misiniz? Açıklayınız.

Gökyüzüne bakınca özgür olduğumu  hissederim ve gökyüzünün maviliğine kapılır giderim. Gökyüzünü izlemeyi severim. Çünkü bana özgürlüğümü hatırlatır onu seyretmek. Gündüz havadaki bulutları seyrederim, bulutların yavaş yavaş hareket ediyor olmasını izlerim ve bunu beni  hem heyecanlandırır hem de çok mutlu eder. Gökyüzünün mavi rengi ise bana ayrı bir mutluluk katar.

 Akşam olunca da evimizin balkonuna çıkar ve gökyüzündeki yıldızları seyretmeye başlarım. Bazen bir yıldız kayar ve heyecanlanırım ve hemen bir dilek tutarım. Akşam olunca ayın dünyadan farklı evrelerine şahit olurum. Ay bazen hilal şeklini alır, bazen dolunay bazen de değişik şekiller alır ve o farklı şekilleri hayranlık içinde izlerim. Gökyüzünde uçan kuşları seyretmek de ayrı bir güzel olur. Kısacası gökyüzünü seyretmeyi çok severim ve özgür olduğum için, gökyüzünü seyredebildiğim için kendimi çok şanslı hissederim. Ahmet Hamdi Tanpınar’ın gökyüzü ile ilgili şu şiirini de çok severim:

MAVİ, MAVİYDİ GÖKYÜZÜ

 

Mavi, maviydi gökyüzü

Bulutlar beyaz, beyazdı

Boşluğu ve üzüntüsü

İçinde ne garip yazdı...

 

Garip, güzel, sonra mahzun

Işıkla yağmur beraber,

Bir türkü ki gamlı, uzun,

Ve sen gülünce açan güller,

 

Beyaz, beyazdı bulutlar,

Gölgeler buğulu, derin;

Ah o hiç dinmeyen rüzgâr

Ve uykusu çiçeklerin.

 

Mor aydınlıkta bir çınar

Veya kestane dibinde;

Mahmur süzülen bakışlar

İkindi saatlerinde...

 

Birden gülümseyen yüzün

Sabahların aynasında

Ve beni çıldırtan hüzün

İki bakış arasında.