Görme Engellilere Mektup

 

Görme Engellilere Mektup

Mektubuma asıl engelin bedende değil yürekte olduğunu söyleyerek başlamak istiyorum. Çünkü yürek katılaşmışsa, yürekte sevgiden, empatiden ve merhametten eser kalmamışsa işte en büyük engel o zaman başlamıştır diyorum değerli arkadaşlarım, kardeşlerim!

 

Sevgili arkadaşlarım,

Biliyorum ki hayata sizler biraz daha fazla  zorluklarla başladınız. Kiminiz doğuştan dünyayı göremedi, kiminiz ise sonradan geçirdiği  bir hastalık, bir kaza ya da herhangi bir nedenden dolayı dünyayı göremedi. Dünyayı, yaşadığın çevreyi görmemek demek hayat yaşanılmaya değmez demek değildir. Asıl olan her şeye rağmen hayata dört elle tutunabilmek ve inadına yaşama sevincini kaybetmemektir. Çünkü yaşam her şeye rağmen güzeldir. Görmeyebilirsiniz ama duyuyorsunuz, konuşuyorsunuz, sevdiğinize sevdiğinizi söyleyebiliyorsunuz. Tüm bunlar için bile yaşam, yaşanılmaya değmez mi sevgili kardeşlerim, yol arkadaşlarım, akranlarım!

 

Değerli güzel insanlar,

Yaşadığınız zorlukların neler olduğunu biliyorum, kendimi sizin yerinize koyuyorum ve biz bedenen hiçbir engeli olmayan ama ruhen çok engeli olan kişiler ne yazık ki sizin yaşadığınız zorlukların neler olduğunu bazen unutuveriyoruz ve şımarıkça davranışlar sergileyebiliyoruz ve sahip olduğumuz yetilerin kıymetini bilemeyebiliyoruz. Oysa az bir düşündüğümüzde her halimize şükretmemiz gerektiğini anlamamız ve size her türlü zorlukta yardım etmemiz gerekir. Sizlerle arkadaş, kardeş, yol arkadaşı olmak istiyoruz. Siz bizlerden ne zaman yardım isterseniz her zaman yanınızda duracağımıza söz veriyoruz. Çünkü hayat insanın insan değer vermesi ile, insanın insana sevgisini hissettirmesi ile anlam kazanır ve yaşanılmaya değer olur.

 

Biliyorum çok istiyorsunuz bahar mevsiminde açan çiçekleri görmeyi, kış mevsimi geldiğinde karın nasıl yağdığını ve rengini, sonbahar mevsimi geldiğinde sararan yaprakların ağaçtan yavaşça düşmesini izlemeyi, yaz mevsimi geldiğinde rengarenk meyvelerin rengini ve daha birçok şeyi… Anlıyorum sizi hem de yürekten anlıyorum ve derinden hissediyorum neler hissettiğinizi…  Keşke siz de görebilseydiniz, keşke diyorum ama hayat bazen istemediğimiz şeyler çıkarabiliyor karşımıza. Ne yazık ki hiç birimizin bu dünyada garantisi yok. İki saniye sonra hayat bize ne sürprizler getirecek bilemiyoruz. Çünkü hayatın nerede, nasıl, ne şekilde başımıza neler getireceğini bilemiyoruz ve kaderimizi kendi elimizle belirleyemiyoruz.

 Güzel kardeşlerim,

 Belki göremiyorsunuz ama anne ve babanızı, kardeşlerinizi onların sevgisini, sıcaklığını hissediyorsanız ne mutlu size. Çünkü o kadar çok gözleri ile  görebilen ama ruhen göremeyen aileler var ki ama sevgiden mahrum, ilgiden mahrum. Yani bazen her şey de görmek olmuyor. Önemli olan sevgi, değer, şefkat ve yüreğindeki merhamet oluyor sevgili güzel arkadaşlarım. Ne zaman bana ihtiyacınız olursa hep yanınızda olacağım ve sizin gibi değerli insanların arkadaşı olmaktan gurur duyacağım. Sizi çok seven, size değer veren bu arkadaşınız selam eder ve sizi gözlerinden öper. Sevgi ile, ilgi ile kalın. Allah’a emanet olun.

Yazan: Bir  arkadaşınız, bir yoldaşınız, bir kardeşiniz...