Konuşma Engeli Olan Bir Arkadaşımıza Mektup

 

Konuşma Engeli Olan Bir Arkadaşımıza Mektup

Görememek, duyamamak, konuşamamak insan için bir engel değildir. Asıl engel kalpten fakir olmak, merhametsiz olmak ve insanların yaşadığı zorluklara duyarsız kalmaktır.

 

Sevgili arkadaşım Canan,

Konuşamadığın için, isteklerini  konuşarak dile getiremediğin için ne gibi zorluklar çektiğini anlamaya çalışıyorum. Zorlukları yaşayan sen olduğun için bunu en iyi sen bilirsin. Sevdiklerini isimleriyle hitap etmek, onları sevdiğini dile getirebilmek ve daha birçok şeyi onlara söylemek isterdin. Düşündüklerini, duygularını anlıyorum ve seni çok seviyorum canım arkadaşım. Konuşmamak demek hayatın bitmesi anlamına gelmemelidir. Aksine hayata tüm zorluklara rağmen dört elle sarılabilmektir kahramanlık. Başımıza nerede, ne geleceğini  kestiremiyoruz. Bugün varız ama iki dakika hatta iki saniye sonramızın garantisi yok.

 

Onun için kendini çok üzme ve kendini yetersiz hissetme sakın. Sevgiden yoksun kalmış, ilgiden yoksun kalmış kişilerden değilsin çok şükür. Çünkü seni seven harika bir annen ve baban var. Kardeşlerin, arkadaşların ve çevren seni çok seviyor. Seni anlamayan, seninle kimi zaman dalga geçen insanlar için de canını sıkma sakin. Onlar da bir gün seni anlayacaklardır lakin biraz olgunlaşmaları ve iyi insan olmaları için zaman gerekir.

 

Aslında her insan iyidir fakat yaşanılan olaylar kimi insanları daha kötü ve daha duyarsız yapabiliyor. Bunun için üzülmene gerek olduğunu düşünmüyorum. Çünkü biz seni çok seviyoruz ve sana yeteriz diye düşünüyorum. Birlikte sessizce kitap okuyacağımız, kırlarda koşacağımız günleri dört gözle bekliyor ve seni gözlerinden öpüyorum.

 Seni çok seven arkadaşın: Hümeyra