Ben Hangisini Daha İyi Beslersem O! Sözüyle Yaşlı Adam Ne Anlatmak İstiyor?

 

Ben Hangisini Daha İyi Beslersem O! Sözüyle Yaşlı Adam Ne Anlatmak  İstiyor?

Yaşlı adam, kulübesinin önünde torunuyla oturmuş, az ötede birbiriyle boğuşup duran iki köpeği izliyorlardı. Köpeklerden biri beyaz, biri siyahtı ve on iki yaşındaki çocuk, kendini bildi bileli o köpekler dedesinin kulübesi önünde boğuşup duruyorlardı. Dedesinin sürekli göz önünde tuttuğu, yanından ayırmadığı iki iri köpekti bunlar. Çocuk, kulübeyi korumak için bir köpek yeterliyken niye iki köpek olduğunu, hem niye renklerinin siyah ve beyaz olduğunu anlamak istiyordu artık. O merakla sordu dedesine. Yaşlı adam, bilgece bir gülümsemeyle torununun sırtını sıvazladı.
“Onlar” dedi, “benim için iki simgedir evlat.”
“Neyin simgesi?” diye sordu çocuk.
“İyilik ile kötülüğün simgesi. Aynen şu gördüğün köpekler gibi, iyilik ve kötülük de içimizde mücadele eder durur. Onları seyrettikçe ben hep bunu düşünürüm. Onun için yanımda tutarım bunları.”

Çocuk, sözün burasında, mücadele varsa, kazananı da olmalı, diye düşündü ve sorulara bir yenisini ekledi:
“Peki, sence hangisi kazanır bu mücadeleyi?”
Bilge adam, derin bir gülümsemeyle baktı torununa:
“Hangisi mi evlat? Ben hangisini daha iyi beslersem o kazanır.” dedi.

Ben hangisini daha iyi beslersem o sözü ile yaşlı adam şunu anlatmak istemiştir: İnsan iradesi ile iyi de olabilir kötü de olabilir. Bu insanın elinde olan bir durumdur. Eğer sürekli kötülüklere odaklanırsak ve kalbimizi kötülüklerle doldurursak kötü insan oluruz ve bu da karakterimiz haline gelir ama iyi insan olursak, iyiliklerle iç içe olup iyilikten yana olursak da kazanan iyilik olur. Yani iyiliği benimsersek iyilik kazanır, kötülüğü benimsersek kötülük kazanır. Yani her şey bizim elimizde yeter ki biz doğru olanı seçelim ve ona göre bir yaşam tercih edelim. İnsanları olduğu gibi kabul edelim, hoşgörülü olalım, ön yargılı olalım ve her şeyin altında kötü niyet aramayalım ve iyiyi bulmaya çalışalım.