Mevla’nın Bir Sözünden Yola Çıkarak Hikaye Yazınız

 

Mevla’nın Bir Sözünden Yola Çıkarak Hikaye Yazınız

“Ne kаdаr zengin olsаn, аncаk yiyebileceğin kаdаr yersin. Denize testiyi dаldırsаn, аlаbileceği kаdаr su аlır, gerisi kаlır.”  (Mevlana)

Açgözlülük

Sabah erkenden kalktım. Yaz güneşi evin içine girmiş ve tüm odaları aydınlatmaya başlamıştı. Evimiz güneye baktığı için kış mevsiminde güneşin sıcaklığı içimizi ısıtıyor, yaz mevsiminde her ne kadar sıcaktan bunalsak da aydınlık olması bizi mutlu ediyordu. Babam ve annem doktordu. Maddi durumumuz çok iyi olduğu için kimseye muhtaç değildik. Kocaman bir evimiz vardı. Hem de bahçesi vardı. Bahçesinde kiraz ağaçları, elma ağaçları, kayısı ve ceviz ağaçları vardı. 

Ayrıca kocaman bir yere de çilek ekiyorduk. Bunların tadı çok güzel oluyordu mevsimi geldiği zaman.  Bunun için çok mutlu oluyordum ve kendimi de daha güvende hissediyordum. Maddi durumumuzun çok iyi olmasına rağmen annemin gözü bir türlü doymak bilmiyordu. Kendisi de yüklü maaş aldığı halde hep bana olsun, başkalarına fazla bir şey vermeyelim düşüncesi ile hareket ediyor, bu durum da hem babamı hem de beni üzüyordu. Bana göre bu kadar bencil olması doğru değildi. Çünkü ne kadar yersek yiyelim belli bir yere kadar yiyebilirdik. Onun için bu kadar açgözlü olmamalıydı annem. Dedeme ve babaanneme bile babamın yardım etmesine razı olmuyordu. Bu durumu gören anneannem annemi yanına çekti ve ona sert bir şekilde şunları söyledi: Bu gidiş doğru gidiş değil Kübra. Sana hiç yakışmıyor. Bencilliği bırak ve paylaşmaya başla. Kendini geliştir, değiştir. Para amacın olmuş, oysa o sadece bir araçtır dedi. Ayrıca eşinin de babası ve annesi onu ne zor durumlarda büyüttü. Neden bu kadar düşüncesiz davranıyorsun ve hep bana diyorsun dedi. Dedem ise anneme dönüp ona Mevlana'nın şu sözünü hatırlattı: “Ne kаdаr zengin olsаn, аncаk yiyebileceğin kаdаr yersin. Denize testiyi dаldırsаn, аlаbileceği kаdаr su аlır, gerisi kаlır.”   dedi. Annem yaptığı hatayı anladı ve ağlamaya başladı. Bir daha böyle olmayacağım dedi ve o günden sonra çok değişti.

Zor durumda olanlara yardım etti, babamın annesi ve babasına asla cimri davranmadı, paylaşmayı öğrendi  ve daha iyi insan oldu. Böylece mutluluk yuvamızdan hiç eksik olmadı. Çünkü herkesin gözü toktu ve bencillik ölmüştü artık.