Öğretmene Verilen Değer İle İlgili Hikaye Yazınız. etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
Öğretmene Verilen Değer İle İlgili Hikaye Yazınız. etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster

Öğretmene Verilen Değer İle İlgili Hikaye Yazınız.

 Öğretmene Verilen Değer İle İlgili Hikaye Yazınız.

 

Okulların açılmasına çok az kalmıştı. Güz mevsiminin gelmesi ile  birlikte hava da esmeye başlamıştı. Sonbahar yağmurlarında arkadaşlarımla ıslanmak, doya doya yağmur ve toprağın birleşmesinden ortaya çıkan o muhteşem kokuyu içimize çekmek bizi çok mutlu ediyordu. Dışarda oynamaktan her yerimiz çamur olmuştu. Aslı ile birlikte eve doğru giderken köye doğru kırmızı renkli , son model bir araba geliyordu. Araba yavaşça yanımızdan geçti. Köye böyle güzel bir araba ile gelen kişi güzel bir bayandı. Hemen arabanın arkasından koştuk ve arabanın okula doğru girdiğini gördük.


 Okula doğru giden bu arabanın içindeki kişi de  bu yıl ki öğretmenimiz olmalıydı. Geçen yılki öğretmenimiz doğum iznine ayrıldığı için bu yeni öğretmeni atamıştı galiba devlet. Hemen okula doğru gittik. Arabadan bir yetmiş beş boylarında kahverengi saçlarını bukle bukle etmiş, başında güzel bir tacı olan güzel bir öğretmen indi. Hayranlıkla izliyorduk onu. Ayağındaki ayakkabıyı hiçbir yerde görmemiştim. Çok güzeldi, ayakkabısı da  bembeyazdı. Hiç leke yoktu ayakkabıda. O okula girdi biz de hemen eve doğru gittik. 






Yarın okul olduğu için annem,  benim emektar annem kıyafetlerimizi yıkamış, ütülemiş ve bir kenara asmıştı. Hemen anneme okula yeni gelen öğretmenden bahsettim. O da çok merak etmişti. Ertesi sabah okula doğru gittik arkadaşlarımla. Aslı, ben Ve Murat çok sıkı dostlardık. Benim adım ise Melisa. Okul zili çaldı ve hepimiz sıramıza geçtik. Hakkari’nin bir köyünde yaşayan çocuklarız. Bizim buralar kışın çok soğuk olduğu için okullar açılmadan sobalar kurulmuştu ama henüz sonbahar olmadığı için sobaların içine odun, kömür atılmamış, soba yakılmamıştı. Sınıfta heyecanla beklemeye koyulduk. Öğretmenimiz geldik.


 Aman Allah'ım ne kadar da güzel bir öğretmendi. Ay tenli biriydi. Gözleri simsiyahtı tıpkı zeytin gibi. Elleri narin  ve tertemizdi. Tırnakları bakımlıydı. Güzel bir elbise giymişti okulun ilk günü. Bize  günaydın diyerek içtenlikle gülümsedi. Adı Nalan’dı. O da ne?  Ben hayatımda böyle güzel dişlere sahip birini görmemiştim. İnci tanesi gibi o güzel dişleri ile gülünce güzelliği ikiye katlanıyordu öğretmenimizin. Bu yıl dörtleri yani bizi okutacağı için mutlu olduğunu söyledi. Hepimizle tek tek tanıştı, ailelerimiz hakkında bilgi aldı. Bizi çok sevdi ve bize samimi davrandı. Günler yavaş yavaş akıp giderken biz öğretmenimize öğretmenimiz de bize alışmıştı. Çok  çalışıyordu bizim için çok uğraşıyordu. Alın teri akıtıyordu. 


Yaparak yaşayarak öğretiyor ezber bilgiler öğretmiyordu. Öğrendiğimiz her şeyi de aklımıza çabuk kazıyor ve unutmuyorduk. Günler böyle akıp giderken öğretmenimiz köyde çok sevilen sayılan biri olmuştu. Köylülerin bir sorunu olduğunda hemen gelip Nalan Öğretmene sorarlardı. Çünkü Nalan Öğretmene güven tamdı ve o neyi nasıl yapacağını Bilen, okumuş, bilgili, kültürlü bir insandı. Her şeyden önce bizi seven, olduğumuz gibi kabul eden ve hor görmeyen biri olduğu için herkesin gönlünde taht kurmuştu Nalan Öğretmen. Kimi veliler çocuklarını okula göndermiyor ve çekiniyordu. Muhtar bu durumu öğretmenimize dedi.




 Öğretmenimiz de o aileler ile görüştü ve aileler kararını değiştirdi ve çocuklarını okula götürdü. Öğretmenimize değer verilirdi köyde. Çünkü o ışığı ile hepimize aydınlık oluyor, geleceğimize emin adımlarla ilerletiyordu bizi. Onun için de çok seviyorduk öğretmenimizi.  Çalışıyordu, durmadan bizim için çalışıyordu ve devamlı yeni şeyler öğretiyor ve köylüleri de aydınlatıyordu. Onun için çok şey borçluyuz öğretmenimize. Biz ona sevgimizi ve saygımızı göstermekte asla kusur etmedik ve o köyün en değerli hazinesi olmuştu. Ona olan sevgimizi, ona verdiğimizi değeri bir pahalı bir hediye ile belli edemezdik belki ama köydeki çiçeklerden toplayıp ona hediye ettik ve o da çok duygulandı ve mutlu oldu. İyi ki bizim öğretmenizmidi o değerli insan ve bize insan olarak kalmayı öğreten değer.