Anaokuluna Başlayacak Çocukların Okula Uyum Sağlaması İçin
Velilere ve Öğretmenlere Düşen Sorumluluklar Hakkında Bilgilendirici Bir Metin
Yazınız.
Çocuğun
eğitimini ilk olarak aldığı yer ailedir. Çocuk belli bir yaşa geldiği zaman ise
okumaya, çevresindekileri merak etmeye ve sorgulamaya başlar. 4,5,6 yaşlarını
kapsayan anaokulu sürecinde çocuklar çeşitli sorunlarla karşı karşıya
kalabilir. Ailesine aşırı bağımlı olanlar, sürekli endişeye kapılan çocuklar,
çekingen çocuklar, aşırı hareketli çocuklar vb. olabilir ve bu durum da son
derece normaldir. Hayatında hiç ailesinden ayrılmamış çocukların ağlaması,
yaramazlıklar yapması, sorunlar çıkarması olağandır. Önemli olan veli ,
öğretmen ve çocuk işbirliğinin uyum içinde sağlanmış olmasıdır.
Anaokulu ya da
okul öncesi dönem çocuğun bedensel,
duygusal, psikomotor, zihinsel ve toplumsal gelişiminin hız kazandığı,
kişiliğinin şekillenmeye başladığı kritik bir dönemdir. Bu dönemde çocuğa en
büyük desteği verecek olan ailesi ve öğretmenidir. Anne ve baba çocuğunun okula
uyum sağlaması için her türlü fedakarlığı yapmalıdır. Okulun güzel bir ortam
olduğunu, orada çok sayıda arkadaşları olacağını, çeşitli oyunlar oynayacağını,
güzel etkinlikler yapacağını ve okulun çok zevkli bir ortam olacağını kibar bir
dille çocuğuna anlatmalıdır. Öğretmen de sabırlı olmalı ve tüm çocuklara iyi
davranmalı, onlara şefkatle yaklaşmalı ve çocukların okula kısa sürede
ısınmasını sağlamalıdır. İlk bir aydan sonra zaten çocuklar ve öğretmen kaynaşmış
oluyor. Nadiren de olsa kimi çocuklar geç uyum sağlayabiliyor. Bunun için de
sabırlı olmak ve çocuğu koşulsuz sevmek gerekiyor. Bu zorlu süreçte kaygılı
olan çocuğu iyi yönetmek ve kaygısını en aza indirmek önemlidir. Okula uyum
sağlamayan çocuklar için anne ve babalar ihtiyaç halinde bir uzmandan yardım
almalıdır.
Okul uyum sürecinde
şunların yapılması gerekir:
Çocuk krize
girdiği zaman çocuğu kendi haline bırakmalıyız ve kendi kendine sakinleşmesini beklemeliyiz.
Çocuk olumlu davranışlarda bulunduğu zaman ona ilgi gösterilmeli çocuk ödüllendirilmelidir.
Çocuğa gösterilen ilgi abartılmamalıdır. Çocuk kriz geçirdiği zaman öğretmen hiddete
kapılmamalı ve sakinliğini korumalıdır,
aciz duruma düşmemelidir. Çocuğun başarılı olduğu alanlar bulunmalı, ilgi ve
yeteneklerinin neler olduğu bilinmelidir. Çocukla iyi bir iletişim kurulmalı
ve çocuğa önem verildiği ona hissettirilmelidir. Sevgi dili, empati dili ön
planda olmalıdır. Çocuğun arkadaşları ile iletişim halinde olması için onun
kendisini ifade etmesine izin verilmeli ve süreç sabırla devam etmelidir. Tüm
bunlar yapıldığı zaman çocuk kısa sürede okula, öğretmenine ve arkadaşlarına
uyum sağlayacaktır. Daha sonra ise okul tatil olduğunda bile okulunu özleyecek
çünkü oradaki keyifli anların kıymetini hafızasından asla çıkarmayacaktır.
