Siz De Arkadaşlarınızla Doğayı Korumaya Yönelik Bir Kulüp Kurduğunuzu Düşününüz Ve Bu Kulüple Yaptığınız Çalışmaları Anlatan Bir Hikâye Yazınız.
Sabah erkenden okula doğru yürüdüğümde çevremizin ne kadar da kirli olduğunu fark ettim. Yol boyunca yerde aklınıza gelecek her türlü atık vardı. Bebek bezinden tutun da yenilen cipslerin paketleri, içilen meyve suyu kutuları, kuruyemiş çöpleri, naylon poşetler vb. Bunları yerde görünce içim acıdı. Nasıl bir doğa bırakıyorduk gelecek nesillere diye düşündüm. Oysa doğa bize tertemiz vermişti her şeyi . Bizler ise hunharca yok etmeye devam ediyorduk onu. Havayı, suyu, toprağı ne hale getirmişiz bir bilseniz. Okula doğru giderken bunları düşünüyordum.
Arkadaşım Esra da bana katılarak okula vardık. Bugün dersimizde doğa ile ilgili ders işleyecektik. Günlerden doğayı koruma günüydü bugün bence. Herkes de bunun için grup olacak ve doğayı koruma kulübü kurulacaktı. Bizler beşinci sınıf öğrencileriyiz. Benim adım Ceyda. Henüz küçük olabilirim ama doğayı korumanın yaşı yok diye düşünüyorum. Öğretmenimiz çevre temizliği konusunda, doğayı korumamız konusunda bizlere her şeyi anlattı. Ben, Esra, Mehmet, Ahmet, Nurcan ve Halit hep birlikte doğayı korumak ile ilgili bir kulüp kurduk. Kulübün adı da “Haydi El Ele Ormanlarımızı, Tabiatımızı Koruyalım Kulübü “oldu.
O gün çok heyecanlıydık. Yaşadığımız şehir olan İstanbul’un Belgrad ormanına geziye gidecektik. Ormandaki çöpleri toplayacaktık arkadaşlarımla birlikte. Akşama kadar orada vakit kuracak gece yarısına doğru da ailelerimiz ile birlikte eve dönecektik. Zorlu ve keyifli bir yolculuk bizi bekliyordu. İçime içime sığmıyordu o gün. Çevreye faydalı olacak, doğamızı temiz tutacaktık. Belgrad ormanları bizim için tüm insanlık için önemliydi. Aslında dünyadaki tüm ormanlar hepimizindi. Onları korumak ve temiz tutmak da hepimizin sorumluluğu olmalıydı bence.
Belgrad Ormanı, Çatalca Yarımadası’nın en doğu ucunda, İstanbul İlinin Avrupa Yakasında yer alan doğal oluşumlu, ağaçlık bir bölgeydi. Orman adını, Kanuni Sultan Süleyman'ın Sırbistan Seferi dönüşü beraberinde getirdiği Belgradlıların yerleştirildiği Belgrad köyünden almaktadır. Köy sakinlerinin su kaynaklarını kirlettiği anlaşılınca padişah buyruğuyla köy taşınmış; bu tarihten sonra ormanın ve barındırdığı su kaynaklarının korunması için ilk kez resmî önlemler alınmıştır. Bu ormanımız şu anda da çoğu canlılar için büyük bir yaşam alanıdır. Neyse ormanımız ile ilgili bilgiyi açıkladıktan sonra hikayemize kaldığım yerden devam edeyim. Ertesi sabah erkenden kalktık. Arkadaşlarımla birlikte bir taksi tutarak bizi Belgrad ormanlarına götürmesini rica ettik. Başımızda da ailelerimiz vardı elbette. Ormana varır varmaz hemen çadırı kurduk.
Çadırın içinde kahvaltı yaptıktan sonra çöplerimizi hemen getirdiğimiz poşetlere koyduk. Daha sonra ormanlık alanları gezmeye ve yerde olan çöpleri seri bir şekilde toplamaya başladık. Arkadaşlar ne hale getirmiştik ormanımızı bir bilseniz. Yerde sigara izmaritleri, alkol şişeleri, çekirdek kabukları, ayran bardakları, pet şişeler ve daha neler neler. Akşama kadar yorulmak nedir bilmeden çalıştık. Elbette ormanın her yerini temizlemeye zaman yoktu ama az da olsa doğaya bir katkımız oldu diye çok mutlu olduk. Akşama doğru ailelerimizin yaptığı kek, poğaça, börekten yedik. Epey yorulmuştuk. Bu yiyeceklerin üstüne bir de annemin hazırladığı vişne suyunu kana kana içtik. O kadar çok yorulmuştuk ki elimiz ayağımız tutmuyordu yorgunluktan.
