Yanlış Anlaşılma Konulu Okulda Geçen Bir Hikaye Yazınız.
Sabah erkenden kalktığımda gece
yatakta üşüdüğümü hissettim. Üzerim açık kalmıştı. Sonbahar mevsimi kendini
göstermeye başlamıştı. Annemin demlediği çayın buram buram kokusu odama
geliyordu. Bugün okul zamanıydı. Hemen kalkıp elimi, yüzümü yıkadım ve kahvaltıya
oturdum. Kahvaltıda annem mis gibi pişi yapmıştı yanında da kahvaltılık
ürünlerden koymuştu. Karnımı doyurup hemen üstümü giyindim, çantamı hazırladım
ve okul yolunu tuttum. Necla ve Meryem de bana katılarak okula doğru vardık.
Okul bahçesi tıklım tıklımdı. Anne babalar, çocuklar okulu kuşatmışlardı sanki.
Okul zili çaldı ve sınıfa girdik. Sınıfımıza
bu yeni bir kız gelmişti. Adı Yeşim’di. Yeşim çok güzel, sarı saçları, mavi
gözleri olan bir kızdı. Bana doğru baktı ve selamlaştık. Daha sonra onunla konuşmaya
çalıştım ama o çok konuşmak istemedi. Kendini bir şey zannediyordu galiba.
Havalıydı gibi gelmişti. Sinir oldum ve ona ters ters bakmaya başladım. Teneffüs
zili çaldığında Yeşim arkadaşlarımın ve benim yanıma geldi. Merhaba diyecekken
mer- haa- baa diyerek kekelemeye başladı. Biz de bizimle dalga geçiyor diye bastırdık kahkahayı. Bizim
gülmemiz için onun çok ağrına gitmiş olacak ki sırasına oturdu ve ağlamaya
başladı. O sırada koridordan geçmekte
olan Şule Öğretmen Yeşim ile konuştu ve neden ağladığını sordu. O ise konuşmaya
çalıştı ama konuşamadı daha çok kötü oldu. İşte o anda anladık nasıl bir hata ettiğimizi.
Yeşim gerçekten kekemeydi. Bizimle gerçekten konuşmak istemişti ama biz
özellikle de ben onu yanlış anlamıştım ve hemen kendine gel Esra dedim. Kendine
gel ve git kızdan özür dile dedim.
Hemen iç sesimi dinleyip Yeşim’den özür diledim ve okulumuza hoş geldin güzel arkadaşım kusura bakma seni yanlış anladım dedim. O da beni affetti ve sarıldı. O günden sonra sınıfımdaki en yakın arkadaşım olmuştu Yeşim artık. Bir daha insanları tanımadan onlara karşı ön yargılı olmayacaktım ve yanlış anlamalarıma, yanlış algılamalarıma son verecektim.
