merhametin önemi ile ilgili kompozisyon etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
merhametin önemi ile ilgili kompozisyon etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster

Merhametli Olmakla İlgili Kompozisyon Yazınız.

 

Merhametli Olmakla İlgili Kompozisyon Yazınız.


İnsanı insan yapan, insana en yakışan erdemli davranışlar vardır. Yardımsever olma, vatansever olma, empati kurabilme,  işbirliği içinde hareket etme, güzel ahlaklı olma vb. gibi. Bunların içinde en önemlilerinden biri de merhamet duygusuna sahip olabilmedir. Çünkü merhametli olan insan, içinde hiçbir canlıya karşı kötü his bulunmayan,  yüreğindeki güzellikleri çevresine yaymak için elinden gelen her türlü fedakarlığı yapan kimsedir. Merhametli olan insanın gözündeki bakış bile insanı mest eder. Çünkü o kişinin o sıcak ve sevgi dolu bakışları, her türlü iyiliğe hazırım imaları insanı mutlu eder.


  Merhametli olan kimse yardıma ihtiyacı olan kimselere gece gündüz, soğuk sıcak, kolay zor demeden yardım eder. Yoksullara, ana ve babasını yitirmiş öksüz ve yetimlere, yolda kalmışlara, hasta olan ve yardıma ihtiyacı olan yaşlılara ve daha birçok muhtaç olan insana yardım ederler. Çünkü merhametle yoğrulmuş insanlar kendine ve çevresine faydalı olmak için, mutlu olmak için, işe yaramak için durmadan iyilik peşinde koşarlar. Özellikle de sokak hayvanlarına, açlıktan ve susuzluktan ölmek üzere olan o masum canlılara merhametli insanlar destek olur. Böyle insanlar olduğu sürece insanlık da ölmemiş olur. Merhametten nasibini almamak ise çok vahim bir durumdur. Merhametsiz olan, insanlara, hayvanlara zalimlik yapan ve eziyet çeken kimseler ise ne yazık ki insanlıktan nasibini almamış kimselerdir. Allah böyle insanları da ıslah eylesin.




Merhamet ile  ilgili şu özlü sözler de  son derece anlamlı ve insanı iyiliğe, güzelliğe yönlendiricidir.

“ İnsanlara merhamet etmeyene, Allah merhamet etmez.” Sevgili Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed Mustafa.

“ Nerede akarsu olursa orada yeşillik. Nerede kardeşlik olursa orada merhamet olur.” Mevlana Celaleddin Rumi.