“Milli Mücadele Yıllarında Yaşamış Olsaydınız Vatanımızın Düşman İşgalinden Kurtulması İçin Neler Yapardınız?” Konulu Bir Konuşma Hazırlayınız.
Milli mücadele yılları; savaşın
acımasız yüzünü gösterdiği, bir yandan yoksulluk ve sefalet çeken koca yürekli
bir millet, diğer yandan elinde silahı,
teçhizatı bulunan, her türlü gücü elinde bulunduran zalim düşman kuvvetlerinin
olduğu yıllardır. Atalarımızın en acı ,en ağır koşullara göğüs gerdiği bu
yıllarda , bu koca yürekli insanlar inanç ve iman gücü ile kazanmıştır vatan
topraklarını. Nice askerler bu vatan için şehit düşmüş, nice yiğitler ardına
bile bakmadan bu vatan için canını feda etmiştir.
Değerli öğretmenim, sevgili sınıf
arkadaşlarım!
Milli mücadele yıllarında yaşamış olsaydım vatanın düşman işgalinden kurtarılması için, elimden gelen her türlü fedakarlığı canla, başla yapardım. İlk olarak savaş devam etse dahi derslerimi aksatmamaya çalışırdım ve inançla çalışmaya, okumaya devam ederdim. Annemin askerler için ördüğü çorapları, kazakları; pişirdiği sıcak ekmekleri cepheye ulaştırmaya çalışırdım. Karşıma çıkan düşman askerleri bana nereye gidiyorsun dediğinde onların aklını karıştırıcak cümleler kurar ve dikkatlerini dağıtırdım. Bunun için de diğer arkadaşlarımın hazırladığı pusuya onların düşmesini sağlardım.
Düşmanlar benimle konuşurken arkadaşlarım da düşmana sapanla kuş lastiği sıkar, düşmanlar kendilerine gelen taşın nereden geldiğini bulmak için uğraşırken ben de o arada kaçar cepheye ihtiyaçları ulaştırmaya çalışırdım. Arkadaşlarımla gizli gizli bir yerde buluşur ve düşmana karşı neler yapmamız gerektiği konusunda çeşitli planlar yapardım. Mustafa Kemal Atatürk’ün vatanın kurtarılması için ne yapılması gerektiğini belirten sözlerini köylülerime de söylerdim ve el birliği ile düşmana karşı ortak hareket ederdik.
Yeri gelir aç kalır, susuz kalır ama vatanın kurtuluşu için evimizdeki tüm yiyecekleri askerlere verirdim. Düşmanların neden birlik içinde olup bizim vatanımıza saldırmaya çalıştığını komutanlara sorardım. Onlardan gereken cevabı aldıktan sonra vatanımın bir tek toprağını işgalci kuvvetlere vermemek için sınırda nöbet dahi tutardım. Belki küçüğüm , belki öğrenciyim diye bana görev vermek istemeyen asker abilere yalvarır, ağlardım.
Onlar da
beni kırmaz ve ben de asker abilerimin arasına karışarak vatan yolunda şehit
düşmeye hazır olurdum. Vatan ve milletin tehlikede olduğunu, bağımsızlığın
elden gittiğini ve bunun için de milletçe ortak hareket etmenin gerekliliğini
yazan, milli mücadeleye faydalı cemiyetlerde görev alırdım. Milli Mücadeleyi
yazan gazeteleri köy köy, sokak sokak dağıtır ve insanların bilinçli olmasını
sağlardım.
Değerli öğretmenim, kıymetli
arkadaşlarım. Benim duygularım bu şekilde. Beni dinlediğiniz hepinize
teşekkür ederim, saygılar sunarım.
0 Comments:
Yorum Gönder
Deneme