Yaşadığınız Yerdeki Büyüklerinizi ve Yaşıtlarınızı Düşünerek Onlarla Yaşamanın Size Neler Kazandırdığını, Komşuluk İlişkilerini Göz Önünde Bulundurarak Yazınız.

Yaşadığınız Yerdeki Büyüklerinizi ve Yaşıtlarınızı Düşünerek Onlarla Yaşamanın Size Neler Kazandırdığını, Komşuluk İlişkilerini Göz Önünde Bulundurarak Yazınız.

İnsanın gözünü ilk açtığı yer, havasını içine çektiği, toprağının kokusuna bir türlü doyamadığı, suyunun  bir başka güzel olduğu  onun doğduğu, büyüdüğü ve yıllarını geçirdiği çevresidir. Her insanın yaşadığı çevresi, orada yaşanan gelenekleri, görenekleri ve kültürel özellikleri farklıdır. Aynı ülke içinde, aynı şehrin  ilçeleri, köyleri arasında bile farklı özellikler ve gelenekler mevcuttur. İnsanın yaşadığı yer onun için en önemli yerdir. Çünkü oradadır her şeyimiz. Ailemiz, yakınlarımız, komşularımız, çocukluk arkadaşlarımız, bakkal Mehmet Amca, meraklı komşumuz Hatice Teyze , mahallenin yaramaz çocuğu Ali Can vb.

 Yaşadığımız yerdeki insanlar bizim için candır, arkadaştır, zor zamanlarda dosttur. Çevrenizde iyi insanlar, merhametli insanlar varsa onlarla yaşamak daha da bir güzel olur. Sevgiyi, merhameti, empati kurmayı öğrenir insan çevresi sayesinde. Herkese karşı iyi niyetli olunmamasını, kimden kötülük geleceğini, kimden iyilik geleceğini öğrenir. Büyüklerin deneyimlerinden faydalanırız ve yaşama daha farklı açıdan bakarız. Bunun için de aldığımız kararlarda mantıklı olmaya çalışırız ve hata yapmamaya çalışırız. Çevremizle olduğumuz zaman yardımlaşmayı, dayanışmayı öğreniriz. İnsan olmayı, insanca yaşamayı öğreniriz. Yaşıtlarımızla olduğumuz zaman   onlarla arkadaş olabilmeyi, yeri gelip birlikte ağlayıp yeri gelip birlikte gülmeyi öğreniriz.  

Güven duymayı, samimi olmayı , dost canlısı olmayı öğreniriz. Top oynarken düştüğümüzde elimizden tutanlar akranlarımız olur her zaman. Komşularımız sayesinde mutlu oluruz. Onlarla konuşmak, dertleşmek insanın içini açar. Bazen en yakınların bile sana sırtını dönerken , hiçbir kan bağının olmadığı ama gönül bağının olduğu komşular koşar insanın yardımına. İşten ayrılmış bir kişi için mahalleli birlik olur ve zor durumda olan kişi  karanlıktan aydınlığa çıkarılır. Komşuluk budur işte. Birlikte yapılır kışlık turşular, sohbet ve muhabbetle yapılır kışlık tandır ekmeği, sevgi ile kurutulur kışlık tarhanalar ve daha nice güzel şeyler. Yeri gelir darılırız, yeri gelir barışırız ama iyi komşu olursak asla birbirimize sırt dönmeyiz. 

Birlik olunca dirlik olur elbette. Yaşadığımız çevre iyi değilse de kötü alışkanlıklar öğrenir insan. Bencil olmayı öğrenir, güzel davranışlar sergilemez ve kötü çevrede olduğu için, kötü komşulara da sahip olduğu için onları model alır orada yaşayan kimseler. Böyle olunca da ne insanca yaşam olur, ne nezaket , ne sevgi ne de dayanışma olur.