Hayatınıza Yön Veren Duygular İle İlgili Bir Konuşma

Hayatınıza Yön Veren Duygular İle İlgili Bir Konuşma 

 

 Her bireyin  temel gereksinimleri vardır. Yeme içme, eğlenme, gezme ve tozma gibi. Bunlar her ne kadar temel ihtiyaçlarımız da olsa bir de insanın ruhunun temel ihtiyaçları vardır. Onlar da sevgidir. Sevme ve sevilme, ait olma,  heyecanlanma, endişelenme, yeri geldiği zaman öfkelenme vb. gibi

Sevgili arkadaşlar benim hayatıma yön veren duygular şunlardır:

İnsan olarak ilk önce temel ihtiyaçlarımın karşılanması gerekir. Daha sonra ise sosyal ihtiyaçlarımın karşılanmasını isterim. Bunlar sağlandıktan sonra  hayatıma yön vermeye başlarım. Hayatıma yön veren en temel duygu sevgidir ve  doğada yaşayan her canlıya sevgi ile yaklaşmak, hiçbir canlının yaşam alanını dar etmemek, yettiği kadarını  almak , fazlasını ise evde depolamak değil yardıma muhtacı olan başka muhtaçlara bırakmaktır. İnsanı insan yapan en önemli özelliği ise onun merhametli olması, empati kurma becerisine sahip olması, yeri geldiği zaman eleştirebilmesi, korkmadan, yılmadan, yenilmeden haksızlıklara dur diyebilmesi ve adaletsizliğe hayır diyebilmesidir. Haksızlıklara karşı öfkelenmektir  bazen hayat.

Mağdurun ve haklı olanın yanında olmak, zalimin ve acımasızın karşısında  dimdik durabilmektir hayatıma yön veren şeyler. İyiliktir, paylaşmaktır hayatıma yön veren duygular. Küçük bir çocuğun başını okşamak ve ona sımsıkı sarılıp gözlerinin içine bakabilmektir. Farklılıkların bir bütün olduğunu kabul edebilmek, hoşgörüyü temel esas kabul etmektir  benim duygularıma yön veren şeyler.  Güven duymak, güven duyulan birisi olmak gerekir. Barışın dünyaya hakim olması, çocukların mutlu olması ve hiç kimsenin aç kalmamasıdır beni mutlu eden şeyler. Sevdiğim birinin başına bir şey geldiğinde acı çekmektir,  mutlu anlarımda heyecanlı olmak, acı günlerimde üzüntülü olmaktır hayatıma yön veren duygular . Yerine ve zamanına göre hareket etmek ve ona göre farklı duygular içine girmektir hayat.

 Sevgili arkadaşlar küçükken çok zor koşullarda yaşadığımız için bundan en çok etkilenen  biz çocuklar olmuştur. Bu durumda en çok fedakarlık gösteren kişi ise  annem olmuştur. Bizlere bir parça ekmeği paylaştırdığını ve kendinin bir lokma dahi yemediğini bilirim. Onun için ben büyüdüğüm zaman herkese yardım etmeye çalışacağım ve aç olan kişilerin de karnının doyması için çok çalışıp onlara elimden gelen her türlü desteği sağlayacağım. Yaşadığımız zorluklar beni paylaşmaya, merhametli olmaya ve insanları koşulsuz sevmeye yönlendirmiştir.

Beni dinlediğiniz için hepinize teşekkür ediyorum  ve konuşmamı burada sonlandırıyorum.