Atatürk’e Mektup
Ülkemizin kurucusu büyük önder Gazi Mustafa Mustafa Kemal
Atatürk’üm!
Öncelikle seni her daim hatırlayacağım ve emanetin olan
cumhuriyete her daim sahip çıkacağımın sözünü vererek başlamak istiyorum
mektubuma.
Sana bu mektubu bir dağ köyünden yazıyorum. Şu anda hem
ailemin koyunlarını ve keçilerini güdüyorum, hem de sana bu mektubu yazıyorum.
Yani ben hem öğrenciyim hem de bir küçük çoban sevgili Atam!
Cumhuriyet’in 100. yılı yaklaşırken seni aramızda görmeyi
çok isterdim Atam. Çünkü bizler bugün 100 yıllık bir çınarın yani cumhuriyetin
yaşayışına şahitlik edebiliyorsak tüm bunlar senin, silah arkadaşlarının ve
Mehmetçiklerimizin sayesindedir.
Biliyorum ülkemizin bağımsızlığı için, halkının egemenliği
için çok çalıştın, çok yoruldun. Hiçbir zaman kişisel menfaatlerini ön plana
çıkarmadın. Hasta yatağındayken bile memleket sorunları ile uğraştın ve
askerlerine yorgun görünmemek için, hasta olduğunu belli etmemek için hep güçlü
durmaya çalıştın ama sen de bir insan olduğun için sonunda aramızdan ayrılmak zorunda kaldın…
Senin gidişin milletini çok üzdü ve halâ kalplerde yaşayan
sen büyük komutan, sen büyük asker, sen büyük öğretmen!
Nasıl unutabilirim seni nasıl unutabilirim ki…
Unutamam elbette elbette. Sen ülkemin kurucususun,
değerlerin de ülkemizin değerleridir. Bugün cumhuriyetimiz 100 yaşında. Bugün
çok mutluyuz Atam. Bu ana seninle şahitlik etmeyi çok isterdim…
Emanetinize her zaman sahip çıkacağım, değerlerini değerim
bileceğim ve seni her daim hatırlayacağım Mustafa Kemal’im.
Dağ köyünden mektubunu yazan çoban Küçük Hasan.
Sevgilerimle…
0 Comments:
Yorum Gönder
Deneme