Vefakârlık İle İlgili Konuşma

 

Vefakârlık İle İlgili Konuşma

 

Vefası olan, sevgisi geçici olmayan, hakikatli, vefalı kavramlarına vefakârlık denilir. Diğer bir tanımı ile vefa; kişinin vadine, ahdine ve yeminine sadık kalması, dostlarını unutmaması, onların dostluklarına ve iyiliklerine daha güzeliyle karşılık vermesidir. Böyle insanlara vefakâr denilir.  İnsana yakışan en önemli erdemlerden biri de vefalı olmasıdır. Yapılan iyilikleri unutmaması, çıkar amaçlı sevgi güdülmemesidir. Vefakâr insanlar bir başka değerlidir, bir başka güzeldir.  Böyle kimselerin yüzüne baktığınızda bile bir samimiyet bir içtenlik görürsünüz. Çünkü kalplerinin güzelliği gözlerindeki masumluğa yansımıştır. Çünkü insan olmanın, iyi insan olmanın örnekleridir onlar.

 

Sevgili dinleyiciler,

Vefa insanın özünden gelir, insaniyetinden gelir. Vefasız  olan insanların hiçbir şey umurunda olmaz. Onların ilişkileri de günübirliktir. Çıkarları olduğu zaman canım, cicim diyen kimseler çıkarları sona erdiği zaman bir daha sizi arayıp sormazlar. Çünkü böyle kimselerin ruhunda asillik yoktur. Henüz şahsiyet sahibi olamamış kimseler vefasız kimselerdir. Oysa kendini bilen, haddini bilen, değerini bilen insan vefanın ne kadar değerli bir erdem olduğunu bilir ve davranışlarını ona göre düzenler. Verdiği sözde duran, çevresine yardımcı olan, kara gün dostu olan, sevdiklerine zaman ayıran, dürüst ve güvenilir insanlar vefalı insanlardır.

 

Ne güzel anlatmış Mevlana vefalı insanları: “ Dostlarını daima vefa ile  hatırla can!  Arayan sen ol; bulan sen; tanıyan sen ol, kucaklayan sen. Kula vefası olmayanın Hakka vefası olmaz.” Gerçekten de öyledir. Kulun kula vefası yoksa ona can veren, ona en büyük nimetleri ile veren Yüce Allah’a hiç vefası olmaz ve her şeyi ben yaptım diyerek nankör ve kibirli bir kimseye dönüşür. İşte böyle kimselerden olmamalıyız. Her zaman sevdiklerimizi aramalı, vefalı, onurlu kimselerden olmalıyız. Anlatacaklarım bu kadardı. Dinlediğiniz için çok teşekkür ederim.