Bahçe, Kedi, Ağaç, Kenar, Pencere, Zavallı, Kış Kelimeleri İle İlgili Hikaye

 

Bahçe, Kedi, Ağaç, Kenar, Pencere, Zavallı, Kış Kelimeleri İle İlgili Hikaye

Yeni yıl görmüş ve yeni yılın ilk gününü yaşıyorduk. Bugün 1 Ocak 2024 yılıydı. Penceremden dışarıya baktığımda yeni yıl bana yeni güzellikler getirmişti. Dışarıda yağan lapa lapa kar  doğayı eşsiz bir güzelliğe bürümüştü.  Kış mevsimi ne en çok yakışan  da kardır. Bugün yeni yılın ilk günü olduğu için yapan bu karı kendime hediye olarak görüyordum. Kar o kadar güzel yağıyordu ki  evimin bahçesine çıkıp karın altında bekledim. Ağaçlar beyaza bürünmüştü beş dakika içinde. Çünkü karı özlemiştim. Daha sonra dışarı çıktım.. Bir saat bir yürümenin ardından eve geldim.

 Anne sobayı yakmış içerisi fırın gibi sıcak olmuştu. Sobanın üzerindeki kestane, soba fırınında pişen çörek kokuları evin her yerine dağılmıştı.  Çay da demlenmişti. Hemen bunları yemeye koyulduk. Daha sonra karın yağması durdu ve akşam oldu. Tam yatmaya gidecekken penceremin kenarından bir ses geldi. Miyav miyav diyen sesin kedi olduğunu anlamamam mümkün değil herhalde. Pencereyi açtığımda  küçücük bir kedi vardı orada. Zavallı kedi soğuktan üşümüş, açtı ve tir tir titriyordu. Sarı sarı tüyleri, kahverengi gözleri ile beni de içeri alın, ben de ısınayım der gibi masumca bakıyordu bana. Kediyi hemen kucağıma aldım ve soba yanan yere oturttum.

 Annem kediyi görünce çok üzüldü ve ona hemen ciğer hazırladı. Ciğerini güzelce yiyen yavru kedi sobanın kenarında uykuya daldı. Kim bilir annesi neredeydi, onu mu arıyordu. Bu kış gününde benim de sıcak bir yuvam olsaydı ne iyi olurdu diyor muydu acaba? Uyuyan kediyi rahatsız etmedik ve önüne de bir kap su koyduk. Daha sonra ona evimizin bodrumunda bir kulübe yaptık ve orada yaşamaya başladı.  Gün geçtikte gelişti, büyüdü ve kocama bir kedi oldu. Artık o bizim bahçemizin farelerin yakalayan güçlü bir kedi olmuştu. Adı da Minnoş olmuştu. Zehra'nın yani benim  güzel Minnoş'um...