İsraf, Buğday, Kıtlık, Nesil Kelimeleri İle İlgili Hikaye

 

İsraf, Buğday, Kıtlık, Nesil Kelimeleri İle İlgili Hikaye

 

Bugün hava ço sıcaktı. Adana’nın sıcağı, hele hele Çukurova’nın sıcağı bir başka olur. Güneş’ten yanarsınız da kendinize zor gelirsiniz. Annem ve babam sabah  erkenden kalkıp pamuk tarlasına gitmişlerdi. Alın teri ile çalışan annem ve babam bizim içn ellerinden gelen her türlü fedakarlığı yapıyordu. Onların ne kadar çalışkan, ne kadar sorumlu kişiler olduğunu biliyordum  ve onları çok seviyordum. Ben de kalktım, kardeşimi de uyandırdım. Bugün hafta sonu olduğu için biraz geç kalktık.

 

Hemen çayı demledim, ekmek kızarttık, yumurta kaynattım, patates kızarttım ve güzelce kahvaltımızı yaptık. Daha sonra dışarı çıkıp arkadaşlarımla oynadık. Akşama doğru anca eve girdik. Annem ve babam tarladan dönmüştü. Annem yemek hazırlamış, babam ise kanepeye uzanmış, haberleri izliyorlardı. İkisi de çok yorgundu. Annem bana dönerek Elif kızım neden ekmekleri çöpe attın diye sitem etti.  Anne yiyemedik hepsini onun için çöpe attık dedim. Annem bana dönerek ama böyle olmaz benim güzel kızım. Dünyada açlık sorunu var, küresel ısınma her geçen gün daha da artıyor, ileride buğday dahi bulamayacağımız günler olabilir. Yeni nesli  daha zor şartlar bekliyor dedi. Lütfen bir daha yiyeceğiniz kadar  ekmek ile tost edin. Bunu bulmayan çocuklar var dedi.

 

Ben de tamam anneciğim dedim ve ona sarıldım. Ne kadar duyarlı, çevre dostu bir annem var diye sevindim. Bir daha evimizde hiçbir şeyi israf etmedim ve her zaman yiyeceğimiz kadar ekmekten tost yaptım. Bu sırada annem tarhana çorbasını kaselere koyuyordu ben de ona yardım ettim. Tavadaki etin kızaran kokusu ise beni daha çok acıktırmıştı. Hemen ailece sofraya oturduk ve harika bir hafta sonuydu.. Alın teri ile evine ekmek götüren annem ve babama ise bir kez daha bakıp yatağıma yöneldim.