“Eğitimde Robotlar, Öğretmenlerin Yerini Tutamaz.” Konulu Münazara Yazınız.
Eğitim ve öğretimin mimarı öğretmenler , çocuklara sadece akademik bilgi ve beceri öğretmenin yanında aynı zamanda insan olabilme, nasıl daha iyi insan olabilirim düşüncesi ile hareket etme , insan olduğu için ona duyguyu hissettirebilme gibi çok sayıda değerler öğretir. Gelecekte eğitimde robotlar, öğretmenlerin yerini tutacak diye söylemler şimdiden dilden dile dolaşmaya başlamıştır.
Bir kere robot insan değil ki nasıl insanın yerini tutabilsin. Robot da insanlar tarafından yapılmış, içine geniş bilgiler yerleştirilmiş bir teknoloji ürünüdür. Elbette robotlardan farklı alanlarda yararlanılır ve bu insan için faydalı bir şeydir de ama eğitim ve öğretimde bir öğretmenin sevgisini, sıcaklığını çocuklara yerleştirecek olan asla bir robot değildir. Bunu yapacak olan, her hali ile karşımızda duran, insan olan, insani duygulara sahip olan ve bunun için de elinden gelen her türlü fedakarlığı yapacak olan öğretmenlerimizdir.
Robotlar ile ilgili şöyle deniliyor: Robotlara empati kurmayı öğretmeyi hedefleyen bir proje kapsamında bir robot Avrupa'daki okullarda çeşitli dersler veriyor. Oldu ki robotlar birkaç çeşit empati örneğini öğrencilere hissettirdi diyelim fakat insan öyle büyük ve akıllı bir canlıdır ki, çeşitli duygu ve düşüncelere sahip bir varlıktır ki her insanın aynı olacağını, aynı şeyleri düşüneceğini ve olaylara aynı yaklaşacağını düşünmek imkansızdır. Siz robotlara tutup da her insanın beynini , beyninden geçen duygu ve düşünceleri yerleştiremezsiniz. Çünkü insan durağan bir canlı değil, kendini geliştiren, ilerleten bir canlıdır ve kişi günden güne bile değişebilir. Her insanın empati kurma biçimi bile farklı olabilir.
Yapılan araştırmalarda öğrencilerin robotları öğretmenlerden daha iyi dinlediği gibi bilgiler yer alıyor bu araştırmalarda. Çocuklar ilk başta dikkatlerini çeken bu teknoloji harikasını ilgi ile izleyebilir, dinleyebilir ama çocukları bilirsiniz bir süre sonra oyuncaklardan sıkılmaya başlar ve insana ihtiyaç duyarlar. Karşılarında kendileri gibi duran, konuşan, gülen, yeri geldiği zaman duygulanan öğretmenlerini isterler. Bir dertleri, bir sıkıntıları olduğu zaman bunu öğretmenleri ile paylaştıkları zaman insan olduğunu daha iyi anlar çocuklarımız.
Düşünsenize sevgi isteyen bir çocuğa robot sevgi sözcüklerini sadece
söyleyebilir ve belki sesini de biraz da yumuşatabilir ama hiç insan gibi sevgi
sözcüklerini çocuğa hissettirebilir mi? Tabi ki de hissettiremez. Çocuklar
derinliği olan konularda robota değil öğretmene gereksinim duyarlar. Çünkü bu ve bunun gibi daha nice güzel
değerleri (yardımseverlik, empati kurma becerisi, eleştirel düşünme becerisi,
dayanışma, merhamet vb. ) çocuğa hissettiren kişi insandır, çocuğun kendi
ailesinden biri gibi gördüğü güzel öğretmenidir. Öğretmen, öğrencisi ile sosyal bağlantı kuran kişidir. Öğretmen öğrencisine yeri geldiği zaman spontane davranır yani doğaçlama yapma yeteneğine sahip kişilerdir öğretmenler. Bunu bir robottan bekleyemeyiz herhalde. Onun için de öğretmenlerimizin
yerini değil robotlar daha hangi teknolojik icatlar yapılırsa yapılsın hiçbiri onların
yerini alamaz. Ha şunu da es geçmemek gerekir: Doğrudur robotlar eğitimde işe
yarayabilir fakat öğretmenin yerini asla tutmaz ancak öğretmene asistanlık
yapabilir:)
