“Eğitimde
Robotlar, Öğretmenlerin Yerini Tutamaz.” Konulu Münazara Yazınız.
Eğitim ve öğretimin mimarı öğretmenler ,
çocuklara sadece akademik bilgi ve beceri öğretmenin yanında aynı zamanda insan
olabilme, nasıl daha iyi insan olabilirim düşüncesi ile hareket etme , insan
olduğu için ona duyguyu hissettirebilme gibi çok sayıda değerler öğretir.
Gelecekte eğitimde robotlar, öğretmenlerin yerini tutacak diye söylemler
şimdiden dilden dile dolaşmaya başlamıştır.
Bir kere robot insan değil ki nasıl
insanın yerini tutabilsin. Robot da insanlar tarafından yapılmış, içine geniş
bilgiler yerleştirilmiş bir teknoloji ürünüdür. Elbette robotlardan farklı
alanlarda yararlanılır ve bu insan için faydalı bir şeydir de ama eğitim ve
öğretimde bir öğretmenin sevgisini, sıcaklığını çocuklara yerleştirecek olan asla
bir robot değildir. Bunu yapacak olan, her hali ile karşımızda duran, insan
olan, insani duygulara sahip olan ve bunun için de elinden gelen her türlü
fedakarlığı yapacak olan öğretmenlerimizdir.
Robotlar ile ilgili şöyle
deniliyor: Robotlara empati kurmayı öğretmeyi hedefleyen bir proje kapsamında
bir robot Avrupa'daki okullarda çeşitli dersler veriyor. Oldu ki
robotlar birkaç çeşit empati örneğini öğrencilere
hissettirdi diyelim fakat insan öyle büyük ve akıllı bir canlıdır ki, çeşitli duygu
ve düşüncelere sahip bir varlıktır ki her insanın aynı olacağını, aynı şeyleri
düşüneceğini ve olaylara aynı yaklaşacağını düşünmek imkansızdır. Siz robotlara
tutup da her insanın beynini , beyninden geçen duygu ve düşünceleri yerleştiremezsiniz.
Çünkü insan durağan bir canlı değil, kendini geliştiren, ilerleten bir canlıdır
ve kişi günden güne bile değişebilir. Her insanın empati kurma biçimi bile
farklı olabilir.
Yapılan araştırmalarda öğrencilerin robotları öğretmenlerden
daha iyi dinlediği gibi bilgiler yer alıyor bu araştırmalarda. Çocuklar ilk
başta dikkatlerini çeken bu teknoloji harikasını ilgi ile izleyebilir,
dinleyebilir ama çocukları bilirsiniz bir süre sonra oyuncaklardan sıkılmaya
başlar ve insana ihtiyaç duyarlar. Karşılarında kendileri gibi duran, konuşan,
gülen, yeri geldiği zaman duygulanan öğretmenlerini isterler. Bir dertleri, bir
sıkıntıları olduğu zaman bunu öğretmenleri ile paylaştıkları zaman insan olduğunu daha iyi anlar çocuklarımız.
Düşünsenize sevgi isteyen bir çocuğa robot sevgi sözcüklerini sadece
söyleyebilir ve belki sesini de biraz da yumuşatabilir ama hiç insan gibi sevgi
sözcüklerini çocuğa hissettirebilir mi? Tabi ki de hissettiremez. Çocuklar
derinliği olan konularda robota değil öğretmene gereksinim duyarlar. Çünkü bu ve bunun gibi daha nice güzel
değerleri (yardımseverlik, empati kurma becerisi, eleştirel düşünme becerisi,
dayanışma, merhamet vb. ) çocuğa hissettiren kişi insandır, çocuğun kendi
ailesinden biri gibi gördüğü güzel öğretmenidir. Öğretmen, öğrencisi ile sosyal bağlantı kuran kişidir. Öğretmen öğrencisine yeri geldiği zaman spontane davranır yani doğaçlama yapma yeteneğine sahip kişilerdir öğretmenler. Bunu bir robottan bekleyemeyiz herhalde. Onun için de öğretmenlerimizin
yerini değil robotlar daha hangi teknolojik icatlar yapılırsa yapılsın hiçbiri onların
yerini alamaz. Ha şunu da es geçmemek gerekir: Doğrudur robotlar eğitimde işe
yarayabilir fakat öğretmenin yerini asla tutmaz ancak öğretmene asistanlık
yapabilir:)