Arkadaşlığın Önemi İle İlgili Hikaye Yazınız.

 Arkadaşlığın Önemi İle İlgili Hikaye Yazınız.

Mustafa  sabah erkenden kalkmış, elini yüzünü yıkamış okula doğru yol almıştı. Komşusu ve aynı zamanda en yakın arkadaşı olan Hasan ile birlikte okula doğru vardı. Bugün Hasan’ın canı çok sıkkındı. Mustafa arkadaşının üzgün olduğunu anlamış ve ona neler olup bittiğini sormuştu. Hasan neden üzüldüğünü açıklamaya başladı: Mustafa çok üzülüyorum, anneme ve babam ayrıldı ve biz de annemin yanında kalacağız babamı artık eskisi kadar göremeyeceğim dedi ve gözlerinden yaşlar boşandı. Mustafa arkadaşının bu hali karşısında ne yapacağını bilemedi ve ona sarıldı ve onu anladığını davranışlarıyla belli etti, onun sırtını sıvazladı. Hasan bu destekten güç aldı ve derz zilinin de çalması ile sınıfa girdi. Hasan ve Mustafa ayrılmaz iki dosttu. Birbirlerinin her zaman yanında olurlardı. Mustafa’nın da kötü günleri olsa Hasan da onu teselli eder ve onu mutlu etmeye çalışırdı.

 Çocuklar ders çıkışı sonrası eve doğru yürümeye başladı. Hasan yine düşünceliydi. Mustafa ne oldu arkadaşım dedi. Hasan da evde yiyecek hiçbir şeylerinin olmadığını ve babasının sorumsuzluklarından dolayı  borca battığını söyledi. Bunun için de maddi ve manevi olarak zor günler geçirdiğini söyledi Hasan. Meğer Mustafa’nın en yakın dostu, arkadaşı kaç gündür okula ekmek ve birkaç zeytin yiyerek geliyormuş. Mustafa bunu duyduğunda çok üzüldü ve hemen Hasan’ı da yanına alıp öğle yemeğine annesine getirdi. Merve Hanım Mustafa’nın Hasan ile birlikte geldiğini görünce çok mutlu oldu ve onlara yaptığı güzel ve parmak ısırtan köftelerden ikram etti. Yanına da kendi elleri ile hazırladığı vişne suyu ikram etti. Merve Hanım Hasan’ın annesi ile arkadaş olduğu için olup bitenden haberdardı. Onun için bu dönemde Hasan’a daha hassas davranılıyor ve bu süreç ona yansıtılmamaya çalışıyordu.

 Mustafa ise Hasan’ı hiç bırakmıyor her zaman yanında oluyordu. Babası Mustafa’ya bir şey alsa Mustafa Hasan’a da alınsın diyordu. Mustafa’nın ailesi elbette iyi ve vefalı bir aileydi ve Hasan’ı da düşünüyordu. Onlar yardımsever bir aileydi, Hasan da arkadaş gibi arkadaştı. İki arkadaş yıllar boyunca çok iyi dost oldular ve birbirilerinin her kötü gününde yanında oldular  ve mutlu günler de birbirilerinden ayrılmadılar. Arkadaşlık böyleydi işte. Hiç bırakmadan elini arkanda güçlü bir dağın olduğunu bilmekti arkadaşlık.