Sabahattin Ali’nin Kürk Mantolu Madonna Kitabında Geçen Özlü Sözler
Kitapta geçen özlü sözler şunlardır:
“Nedense, hayatta bir müddet
beraber yürüdüğümüz insanların başına bir felaket geldiğini, herhangi bir
sıkıntıya düştüklerini görünce bu belaları kendi başımızdan savmış gibi
ferahlık duyar ve o zavallılara, sanki bize de gelebilecek belaları kendi
üstlerine çektikleri için, alaka ve merhamet göstermek isteriz.”
"Hayatta hiçbir zaman kafamızdaki
kadar harikulade şeyler olmayacağını henüz idrak etmemiştim."
*” Bir kitabı okurken geçen iki
saatin, ömrümün birçok senelerinden daha dolu, daha ehemmiyetli olduğunu fark
edince insan hayatının ürkütücü hiçliğini düşünür ve yeis içinde kalırdım.”
“İnsanlara ne kadar çok muhtaç
olursam onlardan kaçmak ihtiyacım da o kadar artıyordu.”
“İnsanlar birbirlerini tanımanın ne
kadar güç olduğunu bildikleri için bu zahmetli işe teşebbüs etmektense, körler
gibi rastgele dolaşmayı ve ancak çarpıştıkça birbirlerinin mevcudiyetinden
haberdar olmayı tercih ediyorlar.”
"Her şeye hazır bulunan ve
kimden ne gelebileceğini bilen bir insanı sarsmak mümkün müdür?"
“İnsanlar birbirinin maddi
yardımlarına ve paralarına değil, sevgilerine ve alakalarına muhtaçlar.”
“Demek ki insanlar birbirini ancak
belli bir sınıra kadar yaklaşabiliyorlar ve ondan sonra, daha fazla sokulmak
için atılan her adımda daha çok uzaklaştırıyor.”
“Tesadüf seni önüme çıkarmasaydı,
gene aynı şekilde, fakat her şeyden habersiz, yaşayıp gidecektim. Sen bana
dünyada başka bir hayatın da mevcut olduğunu, benim bir de ruhum bulunduğunu
öğrettin..”
" İnsanlara olduklarından
başka gözlerle bakmakta ısrar edişime içerliyordum. "
"Hayatta en güvendiğim insana
karşı duyduğum bu kırgınlık, adeta bütün insanlara dağılmıştı; çünkü o benim
için bütün insanlığın timsaliydi."
“İnsan tahammül edemeyeceğini
zannettiği şeylere pek çabuk alışıyor ve katlanıyor.”
“Seni seviyorum. Deli gibi değil,
gayet aklı başında olarak seviyorum.”
“Hayatta yalnız kalmanın esas
olduğunu hâlâ kabul edemiyor musunuz? Bütün yakınlaşmalar, bütün birleşmeler
yalancıdır. İnsanlar ancak muayyen bir hadde kadar birbirlerine sokulabilirler,
üst tarafını uydururlar; ve günün birinde hatalarını anlayınca, yeislerinden
her şeyi bırakıp kaçarlar.”
“Bir insan bir insana elbette
yeterdi.”
" Fakat karşısındakinin her
kanaatini doğru bulup benimsemek için vesile aramak da bir nevi ruh yakınlığı
alameti değil miydi? "
0 Comments:
Yorum Gönder
Deneme