Savaşta Çocuk Olmak Kompozisyon

 

Savaşta Çocuk Olmak Kompozisyon

 Savaşta çocuk olmak korkuların en acısını yaşamak, acıların en büyüğünü yaşamaktır. Ölecek miyim, yaralı mı kalacağım,  ailemi bir daha göremeyecek miyim, vatan topraklarımda başka ülkeler mi olacak, ben ölmezsem tek başıma nasıl yaşayacağım, kim bakacak bana, kim tutacak elimi, kim sarılacak bana diye sorular sorar savaştaki masum yavrular. Ailesini kaybeden bir çocuk ilk fırsatta büyük şok yaşar ve ağlamamaya çalışır belki. O küçücük haliyle ben cesurum der ama ona uzanan bir sevgi eli gördüğü zaman, ona sarılan koca bir yürek gördüğü zaman boşaltır içini ve işte o zaman başlar hıçkırarak ağlamaya, bağıra bağıra ağlamaya.  Anne, baba, abi, abla nerdesin demeye…

 

Savaşı yaşayamayan insanlar o çocuğun ruh halini, aklından neler geçirdiğini anlayamazlar. Çünkü savaşı yaşayan orada bulunan masum halk, hiçbir günahı olmayan masum çocuklardır. Bu suç bizim suçumuzdur, bu günah hepimizin günahıdır. Çocukları bu hale getiren, onları korkutan, onları yaralayan, savaşa neden olan herkes lanet olsun, ölsün insanlık eğer bir çocuk korku içinde soğuktan titriyor ve ağlıyorsa, yok olsun bu dünya bir çocuk anne öbür dünyada ekmek verecekler mi vereceklerse hemen ölelim diyorsa. İnsan haklarından barıştan medeniyetten bahseden ama savaşa neden olan ülkelere yazıklar olsun, lanet olsun.

 

Kim verecek bunun hesabını, kim bu ayıbı örtecek. Asla örtülemez bu ayıp. Çünkü giden bir daha gelmeyecektir, ayrılıklar bir daha birleşmeye dönmeyecektir. Zalimler için yaşasın cehennem diye söz boşa denilmemiştir. Çocukları yok eden, çocukları üzen, canlarını yakan bir dünya olmasın daha iyi. Çünkü her çocuk sevilmeye, sıcak bir yuvaya ve sıcak bir ekmeğe ihtiyaç duyar. Ne güzel barış içinde yaşamak varken neden çocukların gözündeki bu korku, neden çocukların yüreğindeki bu ayrılık acısı. Ne gerek var savaşlara. Yok olsun savaşlar, var olsun barışlar. Bir ağaç gibi tek ve hür ve bir orman gibi kardeşçe yaşamak varken diyen Nazım Hikmet boşa söylememiştir bu sözü..

 Ya da Yunus Emre boşa dememiş şu sözü:

Gelin danış olalım, işi kolay kılalım, sevelim, sevilelim, bu dünya kimseye kalmaz. Bu sözün anlamını  idrak edin ey zalimler, ey çocukları öldüren hain eller…. Savaşa hayır, çocukların yaşamasına evet diyerek çılgınca bağırmalı ve sesimizi dünyaya duyurmalıyız. Yoksa bu savaşlar bitmeyecek. Daha fazla savaşlara seyirci kalmamak umuduyla...