Aile İçi İlişkilerde Sevgi ve Saygının Önemi Hakkında Bilgi Veriniz.

 

Aile İçi İlişkilerde Sevgi ve Saygının Önemi Hakkında Bilgi Veriniz.

 

Birbirlerine kan bağı, yasal ve duygusal bağlarla bağlı kişilerden oluşan en küçük toplumsal birime aile denir. Aile bir toplumun temelidir. Temel kökten sarsılırsa toplum da parçalanmaya ve dağılmaya başlar. Özellikle Türk toplumunda aile çok köklü bir geçmişe sahiptir Aile olmak, arasında sevgi bağı, saygı bağının olması bizim olmazsa olmazlarımızdandır. Aile bozulursa, aile içinde sevgi ve saygı olmazsa bu kısa zamanda topluma yayılır. İşte bunun olmaması için ailenin güçlü olması, sağlam durması gerekir. Burada en büyük görev ise iaile bireylerine özellikle de çocukların örnek aldığı anne ve babaya düşer. Anne ve baba çocuklara her açıdan örnek olmalıdır. Bu örnek sadece sözle değil aynı zamanda davranış biçimi ile de olmalıdır. Sevgi ve saygı olursa, ilgi olursa ailede huzur ve mutluluk olur.

 

Sevginin, saygının olmadığı sürekli şiddetin olduğu ailelerde yetişen çocuklarda ileride aile kurduğunda şiddete başvuracak ve zorbalık yapacaktır. Anne ve babalar eğer ki iyi bir model olmuyorsa dünyaya çocuk getirmemelidir. Çünkü doğan her çocuğun iyi bir ailede yetişmeye hakkı vardır. Her çocuk çocukluğunu mutlu bir ailede yaşamalıdır. Belki her ailenin maddi durumu iyi olmayabilir ama çocuğuna sevgi vermek, eşine ilgi göstermek çok zor bir şey değildir. İnsanın her şeyden önce sevgiye gereksinimi vardır. Tolstoy’un bir sözü vardır: “ Bütün mutlu aileler birbirine benzer, mutsuz ailelerin ise kendine özgü bir mutsuzluğu vardır.” İşte buradaki mutsuzluğunun nedeni sevgi ve saygı eksikliğinden kaynaklanır. Baba anneye saygılı olmalı, bağırmamalıdır. Anne aynı şekilde davranmalıdır. Aile içinde ilgi hiç eksik olmamalıdır. Birlikte yemek yenmeli, birlikte çay sohbetleri yapılmalı ve herkes gün içinde neler yaptığını aile sofrasında konuşmalıdır. Kimin sorunu varsa o dinlenmeli ve o bireyin sorununa sevgi  ile çözüm bulunmaya çalışılmalıdır. Aile içindeki herkes sorumluluklarını yerine getirmelidir.

 

Çocuklara davranış konusunda anne ve baba tutarlı olmalıdır. Tüm bunlar olduğu zaman aileler de mutlu olur  ve  aile içindeki bireyler ileride ayrı yerlere gittikleri zaman yani evlendikleri zaman, bir işe başladıkları zaman başka insanlardan sevgi dilenmek zorunda kalmazlar ve kendilerine olan güveni tam olur, kendilerini severler ve kendilerine saygılı olurlar. Yeri geldiği zaman hayır demesini bilirler ve sürekli başkaları için aşırı fedakarlıklarda bulunarak kendilerini başkaları için heba etmezler. Sevgi ve saygı görmeyen çocuklar ileride  ya şiddet meyillisi çocukla oluyorlar. Ya da herkesin her dediğine evet diyen, sevileyim diye her türlü iyiliği hak etmeyenlere bile yapan zavallı kimseler oluyor. İşte bunun için ailede sevgi verilmelidir çocuğa ki ileri ki yaşamında daha güçlü olsun ve daha başarılı olsun.