Bir Anını Anlat ve Bundan Çıkardığın Ders Nedir Konulu Konuşma

 

Bir Anını Anlat ve Bundan Çıkardığın Ders Nedir Konulu Konuşma

Küçüklüğümde hiç unutmayacağım bir anım vardır. Bu anıyı anlatmak istiyorum.

 Sevgili öğretmenim, değerli sınıf arkadaşlarım,

 Hatırladığım kadarıyla yedi sekiz yaşlarındaydım. Ev sahibimizin de benim yaşlarımda küçük bir kızı vardı. Kızın adı Zeynep’ti.  Zeynep'le ben çok iyi arkadaştık. O sürekli bize gelir ve benimle oyunlar oynardı. Bir gün annem bana seslendi ve Merve kızım yatak odasının olduğu odaya gitmeyin yavrum oradaki elbise dolabı oynuyor, Zeynep de oraya girmesin sakın dedi. Annem acele ile bulaşıkları yıkıyordu ve bir yandan da akşam gelecek olan misafirler için hazırlıklar yapıyordu. Biz de Zeynep ile oynamaya devam ediyorduk. Zeynep bana dedi ki hadi şu odaya gidelim ve orada oynayalım dedi. Ben de hayır Zeynep annem orası yasak dedi, dolap kapağı üzerimize düşerse  bizim için istenmeyen sonuçlar olabilirmiş dedim.

 

O da bir şey olmaz deyince çocuk aklımızla oynamaya, koşmaya devam ettik ve Zeynep beni dolabın içine gizledi, kendi de dolabın biraz ilerisinde kaldı.  Dolabın içi evimiz oluyordu ve ben oraya saklanmıştım. Zeynep dışarıda kalmıştı yani. Dolabı açmaya çalışıyım derken bir anda dolap büyük bir gürültü ile yere düştü  ve Zeynep oradan hemen uzaklaştı.  Ben ise dolabın içindeydim. Sonra hemen dolap kapağının düşmesi ile benim de gizlenecek evim kalmamıştı. Zeynep az daha dolabın yanında kalsaydı o dolabın altında kalabilirdi ve hayatta olamayabilirdi. Annemin sözünü dinlemediğim için çok üzülmüştüm ve çok pişman olmuştum.  Çok korkmuştum. Zeynep korkudan diğer odaya kaçmış, ben ise  ağlamaya başlamıştım. Annem hatayı kendinde bulmuştu. Keşke işe bu kadar dalmasam da sizi kontrol etseydim benim de bir anlık gafletime geldi dedi ve ikimizi de kucağına alıp başımızı okşadı.

 

O günden sonra bir daha annemin yapma dediği şeyleri yapmadım ve annem bir şeye hayır diyorsa bu benim iyiliğim içindir diye düşündüm. Annem  komşumuzun kızı Zeynep’i artık  eve almamaya başladı. Ancak ailesi ile gelirse aldı. Çünkü o çocuk da emanetti ve ona bir şey olsa annem bunun hesabını veremem, ömür boyu vicdan azabı çekerdim dedi. Bundan sonra daha dikkatli olduk ve ben de arkadaşımla oynamaya, arkadaşlık kurmaya devam ettik ama evlere fazla girip çıkmadık. Ancak büyüklerimizle gidip gelme yaptık Böylesi daha iyi ve daha olandı çünkü.  ama dışarıda arkadaşlığımıza devam ettik. Anne sözü dinlememek bana büyük bir ders soldu. O günden sonra annemin sözüne Benim anım buydu, anlatacaklarım da bu kadardı. Dinlediğiniz için teşekkürler.