Memleket,
İmece, Fedakarlık, Cevher Kelimeleri İle İlgili Hikaye
Yaz tatili için İstanbul’dan
memleketime biletimi almıştım. Memleketimi, memleketimin; havasını, suyunu,
toprağını, insanını özlemiştim. Hele bir de doğduğunuz köy yemyeşilse,
ağaçlardan evler bile zor görünüyorsa işte ona memleket gibi memleket denilir.
Gitme zamanım geldiğinde hemen otobüse atladım ve yola çıkıldı. Yolculuk biraz uzun geçti ama
keyifli geçti. En sonunda Sivas’a vardım. Oradan da köyüme giden otobüse bindim. Annemi, babamı, kardeşlerimi ve köylülerimi çok özlemiştim. Onlara kavuşma heyecanı sarmıştı içimi.
Köye vardığımda köylülerin hepsi beni
karşıladılar. Yaz mevsimi gelmiş, havalar ısınmış, köyüm bir başka güzel olmuştu. En sonunda köyüme vardım. Otobüsten indiğimde köylülerim beni karşılamıştı. Bizim köyümüzün çocuğu doktor olmuş, köyümüze bilim getirecekmiş,
şifa getirecekmiş diye beni tebessüm ederek karşıladılar. Hepsine tek tek
sarıldım ve çok duygulandım. Köyümüzün ilk doktoru olduğum için şanslıydım. Çünkü
köylülerimiz için bu çok önemliydi ve ne
yalan söyleyeyim ben de bu ilgiden çok memnun kalmıştım. Eve vardığımda herkes evimize
yiyecek bir şeyler getirmişti. Benim için getirmişler, beni düşünmüşlerdi. Özellikle
de zor zamanlarda köylülerim birbirine destek olur, herkes birbirinin işine
yardım eder, işler daha kısa sürede yapılırdı. Yani imece yapılırdı köyde.
Getirilen yiyeceklerden biraz yedim.
Köy ekmeği, köy yumurtası, köy tereyağı, tavuğu, balı her şey çok lezzetli olmuştu.
Paylaşmayı bilen canım köylülerim benim diye tebessüm ettim. Benim için özene
bezene yemekler yapmışlar, ellerinden gelen her türlü fedakarlığı
yapmışlardı. Köylülerim diye demiyorum
gerçekten altın bir kalbe sahip sahip insanlardı onlar. Asıl içimizdeki
cevherin insanlık olduğunu, yardımlaşma ve paylaşma olduğunu onların benim için
yaptığı iyiliklerde gördüm ve onlara saygı duydum. Ben de he geçen gün daha çok
çalışacak, köyümde doktorluk yapacak ve onlar için her türlü fedakarlığı
gösterecektim.
0 Comments:
Yorum Gönder
Deneme