Ailesi ve Arkadaşları Tarafından Dışlanan Engelli Bir Çocuğun Başarı Hikayesi

 

Ailesi ve Arkadaşları Tarafından Dışlanan Engelli Bir Çocuğun Başarı Hikayesi

 

Alican  konuşma engelli olduğu için kendini çok iyi ifade edemiyor ve ailesi tarafından, arkadaşları tarafından dışlanıyordu. Özel eğitim almaya yeni başlayan on iki yaşındaki Alican ailesinin ve arkadaşlarının onu dışlamasına dayanamıyor, gece yatağına yattığı zaman hıçkırarak ağlıyordu. Kimi insanların ona acıyan gözlerle bakması onu daha da kahrediyordu. Çünkü onun düşüncelerine göre o da normal bir insandı. İnsanın fiziki kusurlarının yeterli olmayışı onun kalbinin olmaması anlamına mı geliyordu, neden anlamıyorlardı ailesi, arkadaşları ve yakın çevresi, neden diyor neden diyor ve bu duruma bir anlam veremiyordu.

 

Özel eğitime yakın bir zamanda yeni bir öğretmen gelmişti. Adı da Esra Öğretmendi. Esra Öğretmenin de kendi yakın çevresinde de engelli bireyler olduğu için bu öğretmenliği yapmaya başlamış, sabırlı, azimli, kararlı ve öğrencilerini koşulsuz seven bir öğretmendi. Alican’ı daha ilk günden çok sevmiş, onun sabrını, derse olan ilgisini, çabasını başarı ile takdir etmişti. Alican’ın güveni işte o zaman gelmişti ve öğretmeni ile beden dili ile iyi bir iletişim kurmaya başlamış, sürekli kitap okumaya başlamış ve zihnini sürekli kitaplarla meşgul etmeye başlamıştı. Alican günlerce odasına kapanıyor, durmadan çalışıyordu. Bir sabah Esra Öğretmen okula geldiğinde Alican ona bir şey göstereceğini beden dili ile ifade etmeye çalıştı. Öğretmeni heyecanlanmıştı. Alican bir yıldır yazdığı engelli bir bireyin yaşamı diye roman yazmış ve edebi dili ustalıkla kullanmış, engelli çocuklar ile ilgili duygularını ifade eden muhteşem bir kitap yazmıştı. Öğretmen bunu hemen okul müdürüne söyledi.

 

 Okul Müdürü de bunu Milli Eğitim Bakanı’na gönderdiğinde yazılan eseri Bakan da çok beğenmişti ve bu kitabın en kısa zamanda ülkenin her kütüphanesine ve her okuluna gönderilmesini emretmiş, Alican kısa zamanda ünlü olmuştu. Ailesi, arkadaşları ona güvenmeyerek büyük hata ettiklerini anlamışlardı ama Alican bunlara  aldırmıyordu artık. Çünkü o bir yazar, o bir kendine güvenen, kendini kanıtlamış diğer insanlardan farkı olmayan bir çocuktu. Biricikti, değerliydi, insandı her şeyden önce. Keşke herkes de önce ona insan olduğu için değer verseydi.

0 Comments:

Yorum Gönder

Deneme