Ceket, Kalem,
Uzaylı, Dünya Kelimeleri İle İlgili
Hikaye
Hava kararmak üzereydi. Okuldan
çıkmış eve doğru gidiyordum ki bir anda dışarıda elektrikler kesildi ve her
yer kapkaranlık oldu. Gökyüzünden bir ses geldi. Sanki hoparlörden çıkan bir
sesti. Alın şu çocuğu hemen kendi gezegenimize götüreceğiz dediler. Çok korkmaya
başlamıştım. Titremeye başladım ve hemen kaçmaya başladım ama tuhaf giyimli
yaratıklar beni yakaladı ve gökyüzüne çıkardılar. Oradan da kendilerinin
yaşadığı gezegene götürdüler. Siz kimsiniz, ne istiyorsunuz, rahat bırakın beni
diye bağırdım ama kimse beni duymuyordu. Biz uzaylılarız Mete , korkmana gerek
yok dedi ama Uzaylıca konuşuyordu ve ne garip ki ben de onların dilinden
anlıyordum. Uzaylılar üzerimdeki ceketi çıkardılar ve bana kendi giydikleri o
tuhaf kıyafetlerden giydirdiler.
Ben burada olmak istemiyordum. Tamam uzayı
merak ediyordum, uzaylıları merak ediyordum ama ben kendi ailemi istiyordum,
evimize dönmek istiyordum. Lütfen bırakın diye yalvarmaya başladım. Hayır artık
bizimle kalacaksın diye tok bir ses duydum. Sen artık bizim oldun çocuk dedi. Kendimi çepeçevre kuşatılmış hissediyordum. Özgürlüğüm elimden alınmıştı, arkadaşlarımı
görmeyecektim, okulumu, ailemi istiyordum. Aman Allah'ım neler oluyordu böyle. Ben
dünyaya dönmek istiyorum. Siz de kendi dünyanızda kalın dedim ve kaçmaya
başladım ama kaçamıyordum. Boşlukta duruyordum ve bir tuhaf oluyordum. Başım
döndü, midem bulandı ve gücümün yettiğince bağırmaya başladım.
O sırada terler içinde kalmıştım. Babamın ne
oluyor Mete yavrum uyan, rüya demesi ile uyandım ve o bee rüyaymış dedim.
Yatağımın kenarında kalemim ve defterim duruyordu. Bugün fen bilgisi dersinde
uzay ile ilgili konuları görmüştüm ve ondan etkilendiğim için bu rüyayı
görmüştüm. Zor bir geceydi ama ailemin yanındaydım. İyi ki de rüyaymış dedim ve
rahat bir nefes aldım.
0 Comments:
Yorum Gönder
Deneme