Ceket, Kalem, Uzaylı, Dünya Kelimeleri İle İlgili Hikaye

 

Ceket, Kalem, Uzaylı,  Dünya Kelimeleri İle İlgili Hikaye

 

Hava kararmak üzereydi. Okuldan çıkmış eve doğru gidiyordum ki bir anda dışarıda elektrikler kesildi ve her yer kapkaranlık oldu. Gökyüzünden bir ses geldi. Sanki hoparlörden çıkan bir sesti. Alın şu çocuğu hemen kendi gezegenimize götüreceğiz dediler. Çok korkmaya başlamıştım. Titremeye başladım ve hemen kaçmaya başladım ama tuhaf giyimli yaratıklar beni yakaladı ve gökyüzüne çıkardılar. Oradan da kendilerinin yaşadığı gezegene götürdüler. Siz kimsiniz, ne istiyorsunuz, rahat bırakın beni diye bağırdım ama kimse beni duymuyordu. Biz uzaylılarız Mete , korkmana gerek yok dedi ama Uzaylıca konuşuyordu ve ne garip ki ben de onların dilinden anlıyordum. Uzaylılar üzerimdeki ceketi çıkardılar ve bana kendi giydikleri o tuhaf kıyafetlerden giydirdiler.

 

 Ben burada olmak istemiyordum. Tamam uzayı merak ediyordum, uzaylıları merak ediyordum ama ben kendi ailemi istiyordum, evimize dönmek istiyordum. Lütfen bırakın diye yalvarmaya başladım. Hayır artık bizimle kalacaksın diye tok bir ses duydum. Sen artık bizim oldun çocuk dedi. Kendimi çepeçevre kuşatılmış hissediyordum. Özgürlüğüm elimden alınmıştı, arkadaşlarımı görmeyecektim, okulumu, ailemi istiyordum. Aman Allah'ım neler oluyordu böyle. Ben dünyaya dönmek istiyorum. Siz de kendi dünyanızda kalın dedim ve kaçmaya başladım ama kaçamıyordum. Boşlukta duruyordum ve bir tuhaf oluyordum. Başım döndü, midem bulandı ve gücümün yettiğince bağırmaya başladım.

 

 O sırada terler içinde kalmıştım. Babamın ne oluyor Mete yavrum uyan, rüya demesi ile uyandım ve o bee rüyaymış dedim. Yatağımın kenarında kalemim ve defterim duruyordu. Bugün fen bilgisi dersinde uzay ile ilgili konuları görmüştüm ve ondan etkilendiğim için bu rüyayı görmüştüm. Zor bir geceydi ama ailemin yanındaydım. İyi ki de rüyaymış dedim ve rahat bir nefes aldım.