Franz Kafka’nın
Dönüşüm Kitabından Alıntılar
Gregor Samsa bir sabah kendini yatağında
bir böcek olarak bulur. Bu sadece bir değişim değil aynı zamanda da dönüşüm
yani başkalaşımdır. Gregor Samsa insanlığını koruyarak bazı değişiklikler
geçirmemiştir; artık farklı bir canlı türüne dönüşmüştür. Farklı bir canlı
türüne dönüştüğü andan itibaren değişen hayatını anlatır Samsa’nın. Okunması
gereken, düşünülmesi gereken kısa ve güzel bir kitaptır.
Dönüşüm kitabında geçen alıntılar şunlardır:
“Ah Tanrım,” dedi içinden, “nasıl
da güç bir meslek seçmişim kendime! Hemen her gün yoldayım. Bütün bunlar
bürodaki asıl işlerden daha yorucu, üstelik bunlar yetmiyormuş gibi bir de
yolculuğun çilesi, aktarma trenlerinin stresi, düzensiz, kötü yemekler, sürekli
değişen, hiç kalıcı ve samimi olmayan insan ilişkileri. Şeytan görsün hepsinin
yüzünü!”
“Senin anlamanı sağlayamam,
kimsenin kafamda olanları anlamasını sağlayamam. Kendim bile anlamıyorum.”
“İnsanı büyüklüğe götürecek yol
ancak onun küçüklüğünden geçer.”
“Ölmekten müthiş bir şekilde
korkuyordu çünkü henüz gerçek anlamda yaşamamıştı.”
“An gelir insan çalışamayacak
durumda olur, fakat işte o an, o insanın geçmişteki başarılarını hatırlamak ve
ileride engeller ortadan kalktığında daha bir gayretle, daha çok çalışacağını
düşünmek için en uygun andır.”
“Bugüne dek hiçbir haklı oluşumdan
mutlu olmadım. Çünkü her haklı oluşumun özünde; acı, buruk ve kekremsi bir
hüzün hikayem vardı. Haklı olduğum her konuda, haklı olmayıp, mutlu olmak
isterdim. Çünkü mutlu olmak, haklı olmaktan her zaman daha güzeldi…Kuşkusuz
böylece olduğu gibi pencereden baktığında hissettiği o özgür olma duygusunu
anımsamak istiyordu.”
“Odamda günlerce yalnızım, ziyanı
yok. Dünyada da yıllarca yalnız değil miydim?”
“Hayat, dikkatimizin nereden başka
yöne dağıldığına dair düşünmemize dahi izin vermeyen, daimi bir dikkat
dağınıklığıdır.”
“Başkalarını son zamanlarda eskisi
kadar önemsemediği aklına gelince pek şaşırmadı; önceden başkalarıyla
ilgilenmekten gurur duyardı.”
“Aklı takdir etmemek mümkün değil
tabii, ama onun kendi çerçevesini hiçbir zaman aşamadığını, insanın yalnız kafa
ihtiyaçlarına cevap verebildiğini de kabul etmek lazım; halbuki arzu, aklı da
başla çeşit özentiler de içine alan bütün hayatın, yani bir insan hayatının en
kudretli ifadesidir. Gerçi bu çoğu zaman hayatımıza beş para etmez bir şekil
veriyor, fakat gene de unutmayalım ki hayat hayattır, karekökü almak
değil. “
“Birinin hayatının neresinde
olduğumu çözemediğim zaman hiçbir yerinde olmamayı garantilerim çünkü
belirsizlik, değersizliktir.”
“Beni üzecek gücü sana verdiğim için kendimden özür dilerim.”
0 Comments:
Yorum Gönder
Deneme