İnsanoğlu olarak birtakım duygularımız vardır. Bu duygular kızma, şaşırma, endişelenme, sevinç, rahatlama vb. olabilir. Dilimizde bu duyguları yansıtmak amacı ile kullandığımız ses topluluklarına ünlem adı verilmektedir. Ünlemler de edatlar gibi yalnız başına kullanıldığında anlam ifade etmeyen kelimelerdir. Bazı ünlemleri şu şekilde sıralayabiliriz.
Of! ( Of, iyice sıkıldım bu yalan arkadaşlıklardan!)
Hey! ( Hey! Gelirken bana da bir bardak su alabilir misin?)
Aa! ( Aa! Bu da mı başımıza gelecekti? )
Vah! ( Vah! Vah! Vah! ne kadar da ahlaklı bir insandı.)
Ay! ( Ay! Ne kadar da tatlı bir çocuk.)
Oh! ( Oh! Bugün de kazasız belasız eve dönüyoruz.)
Eyvah! ( Eyvah! Yangın sanılandan daha hızlı yayılıyor.
Not : Ünlemler tanımda da söylendiği gibi ses topluluğudur ve kelime değillerdir. Ancak bazı kelimeler vurgulu söylenmeleri sebebiyle ünlemmiş gibi kullanılmaktadır. Örnek vermek gerekirse "dikkat" bir kelimedir. Ancak uyarı amaçlı kullanıldığı için vurgulu söylenir ve ünlem değeri kazanır.
Not : Yansıma kelimelerin hemen hemen tamamı ünlem olarak kullanılabilir.
- Güm! diye bir ses bir anda kulaklarımda çınladı.
- Arkamdan bir anda hav! Sesini duyunca aklımı kaybedecektim neredeyse.
- Bindiği dal çat! diye kırılmasın mı bir anda?
